Wim de Lang, trouw lezer van Freewave Nostalgie, stuurde ons deze herinnering die we u niet willen onthouden.
Dit jaar was het precies 45 jaar geleden dat ik mijn eerste baan kreeg. Mijn vader was het grootste deel van zijn leven verbonden aan het Warenhuis Linders in Dordrecht en omdat hij daar personeelschef was vroeg hij of ik zin had een vakantie baan te nemen op de grammofoonplaten afdeling. Het was augustus 1977.
Ik was net klaar met school en wist niet wat ik wilde gaan doen. Dus dit leek me leuk, temeer omdat ik natuurlijk veel met muziek bezig was.
Dat vakantiebaantje werd uiteindelijk een baan voor de periode van een jaar of drie. Voor mijn eerste salaris kocht ik daar de hierbij afgebeelde vinyl box van Cliff Richard. Deze box stond in het magazijn boven in het grote pand en ik wilde hem graag hebben.
Nu, na 45 jaar, heb ik de box nog steeds in mint conditie. Hij is tevens een symbool voor een periode in mijn leven waarin ik de retail in ging, veel nieuwe mensen ging ontmoeten en ik nog steeds het zelfde vak uitoefen.
Het mooie is dat ik toen in 1977 op die grammofoonplatenafdeling contacten kreeg met mensen die me nu nog steeds heel dierbaar zijn. Mensen als Jan Trossèl en Hans Marijs en Ron de Bruijn die later het beeld en geluidsarchief van de Gemeente Dordrecht ging beheren. Allemaal mensen die deel uitmaakten van mijn prille treden in het retail vak.
Praktisch iedere dag kom ik langs het voormalige warenhuispand in Dordrecht als ik naar mijn huidige werkgever op het Begijnhof fiets. En momenteel worden er in het pand mooie appartementen gebouwd zodat het niet meer kan verpauperen. Maar als ik ‘s morgens langs de kant van het gebouw fiets waar mijn plantenafdeling was, kijk ik steeds even naar binnen, ik zie de achterwand voor me, waar ik de Top 40 singletjes iedere week op nummer neerzette.
En dan denk ik aan die mooie tijd van grammofoonplaten verkopen en van mensen houden die mijn klant willen zijn. Maar dan fiets ik vervolgens snel door, want anno 2022 staan verder op in een ander pand ook weer mensen op me te wachten. Het gaat door.....
Retail is een mooi vak, ik hoop nog een tijdje door te gaan en Cliff Richard blijft dat symbool voor positief doorgaan, want dat doet hij als bijna 81-jarige nog steeds.
