Wereldrecord plaatjes draaien

Roel Blaauw tijdens het wereldrecord plaatjesdraaien

tekst: Henk Kroezen

Wees eens eerlijk leeftijdgenoten, wie probeerde ook binnen de radiowereld actief te worden? Velen deden dit door te gaan draaien op feesten, campings, bedrijfsactiviteiten, discotheken en meer en waren daarbij niet al te schuw om naar buiten te treden en aandacht te trekken om eventueel in de publiciteit te komen. Daarbij kon het ook verkeerd aflopen.

Zo was dat het geval toen in het weekblad Panorama van 9 mei 1970 een foto was terug te vinden die was geschoten op een kerkhof ten zuiden van de Kerkhoflaan in de gemeente Emmen. Na de publicatie was er een golf van protesten, ongenoegen en aanklachten die werden gedeponeerd bij de gemeentepolitie van de Drentse gemeente. Wat was er aan de hand? De toen 22-jarige Roel Blaauw had kort daarvoor het wereldrecord ‘plaatjes draaien’ gevestigd, waarmee hij volop de publiciteit had getrokken. Maar hij ging een beetje te ver uit de bol na voornoemd succes.

Het bewuste artikel in de Panorama van 9 mei 1970

Op de foto in de Panorama lag hij samen, met tenminste 10 andere jongeren, op het kerkhof op de grafsteen van een in 1949 al overleden arts. Het betrof het graf van huisarts Jacob Hospers, die op 58-jarige leeftijd was overleden. Vrolijkheid troef bij deejay Roel en de anderen, met een feesttoeter in de ene hand en in de andere hand een helm die ‘geleend’ was van een graf van een op 11 mei 1940 gesneuvelde soldaat. Nadat de overtreding in de kranten werd gemeld stapten de nabestaanden van huisarts Hospers direct naar de politie om een klacht in te dienen en verzochten ze de jongeren te vervolgen wegens grafschending als ook het veroorzaken van rumoer en tonen van onbetamelijk gedrag op de begraafplaats.

Bij nadere inspectie van foto’s, die waren genomen en in het bezit waren gekomen van de politie, bleken er ook jongeren op andere graven te hebben gezeten en was er een pick up, gedreven door batterijen en een aantal beatplaten te zien. Voor velen in die tijd waren de herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog nog fris en met name uit kringen rond het verzet was men over de handelwijze van Roel Blaauw en zijnen zeer ontstemd. Het bestuur van de afdeling Drenthe van de Bond van Ex-Politieke Gevangenen (Expogé) besloot ook een brief te schrijven aan de gemeentepolitie van Emmen, waarin werd gevraagd passende maatregelen te treffen om een dergelijk voorval in het vervolg te voorkomen. En ook werd overwogen bij de Bond van Nederlandse Militaire Slachtoffers stappen te ondernemen tegen de schending.

Het was de bekende Dick de Graaf, die eerder aan de wieg had gestaan van het wereldrecord plaatsjes draaien en later bekend werd van zijn werk bij Radio Noordzee. Net als vele Groninger deejays was ook de Drentse Roel Blaauw uit Emmen vaste klant van de platenzaak van Roel Hemmes in de Steentilstraat in Groningen. Af en toe liet hij zijn gezicht daar zien maar verder ging hij af op het uitstekende inkoopgedrag van Roel Hemmes en liet hij, bijna op wekelijkse basis, de platen in Emmen aanleveren. In Groningen werd dan een stapel singles en langspeelplaten, vooral Amerikaans werk, op de bus gezet en door de busonderneming GADO bezorgd bij de bushalte in Emmen, waar Roel, dan wel een van zijn vrienden, het pakje platen afhaalde.

Tin Pan Alley in volle glorie [foto: Henk Benting]

De muziek werd door hem vooral gedraaid in de discotheek Tin Pan Alley, eigenlijk een soort van koffiebar waar voorzichtig de voetjes op de vloer werden bewogen. Heel bewegelijk was Roel Blaauw zelf niet want met een gewicht van 216 kilo viel dat uiteraard tegen. Niet alleen in de avonduren waren de deuren van de koffiebar geopend maar ook tussen 12 en 2 uur in de middag, wanneer de ruimte volledig gevuld was met scholieren. En ook dan was Roel er van de partij.

Het was daar dan ook dat het idee ontstond een poging te ondernemen het record te verbreken en zo lang mogelijk platen te draaien met telkens een af- en aankondiging tussen de gedraaide platen. Om hem op bepaalde tijden een korte rustperiode te geven werden er ook langere, soms 20 minuten durende, nummers of een kant van een langspeelplaat gepland. Vanwege zijn groot overgewicht was het ook niet zo verstandig aan de recordpoging te beginnen. In overleg met zijn eigen huisarts werd besloten niet alleen een speciaal dieet te volgen maar ook dat de arts iedere dag zou langs komen om zijn toestand van dat moment te onderzoeken. Uiteindelijk vestigde hij een record maar niet dit succes bleef Roel Blaauw vervolgen maar wel de gebeurtenis in mei 1970. Blaauw was notabene zoon van een politieagent en werd veroordeeld wegens onbetamelijk gedrag en tijdelijk als deejay geschorst door de eigenaar van Tin Pan Alley. Volgens Blaauw zelf, vele jaren later in een interview, bleef het nare nieuws van toen hem altijd achtervolgen en had hij in zijn werkende leven zeker 15 banen daardoor misgelopen. Roel Blaauw, geboren in 1948, kwam in augustus 2020 te overlijden, maar bleef voor vele leeftijdgenoten in en in de omgeving van Emmen voor altijd in herinnering.