tekst: Hans Knot
Je staat er niet snel bij stil wat men in 1957 voor een goede buizenradio diende te betalen. Mijn ouders hadden een kapsalon met daarin een zelfbouw bank. Onder het zitgedeelte, waar toch snel een man of 8 op konden zitten, waren er vier deurtjes met daarachter genoeg ruimte om tal van zaken op te bergen. Allereerst was daar een grote bus met vloerwas en katoenen doeken om de vloer in de salon met regelmaat, vooral op de maandagen als er geen klanten waren, te bewerken. Ook was er een aantal aangebroken blikken met verf en het oud papier. In het middelste kastje kwam wekelijks, naast de spullen die er al lagen, standaard een tijdschrift dat behoorde tot de Leesportefeuille. Wekelijks werd er een nieuwe editie met een keuze aan tijdschriften bezorgd, Er was een abonnement op de zogenaamde 'zes weken oud editie'. Dit betekende dat je de inhoud, na betaling, mocht houden.
Als vaste scheerklant kwam Pastoor Schoenmaker van de St. Fransiscuskerk een vijftal dagen per week langs om geschoren te worden. Dit betekende dat een van de tijdschriften beslist niet in de map op de leestafel mocht liggen want dat kon de ogen van de pastoor niet verdragen. Het ging om 'De Lach' waarin in de jaren vijftig van de vorige eeuw nogal eens een vrouw in badpak of in bikini stond afgebeeld. En aangezien in die tijd de jeugd nog steeds op 16-jarige leeftijd de seksuele voorlichting van de pastoor kreeg, was de inhoud van dit tijdschrift taboe. Behalve dan op de dagen dat Pastoor niet in de salon kwam, want dan werd 'De Lach' volop gelezen.
Terugkomend op de inhoud van de leesmap zat daar ook standaard 'de Katholieke Illustratie' in, Een weekblad dat voor die tijd op glad papier werd gedrukt en bovendien veel aan fotoreportages als inhoud had. Nadat mijn ouders hadden besloten het rustiger aan te gaan doen werd de salon aan de Korreweg gesloten en niet veel later een van de eerste appartementen in een flat aan de Goudlaan betrokken. Maar voor die tijd werd eerst natuurlijk het oude huis opgeruimd en door mij deels de interessante inhoud van de kastjes onder de bank in de salon veilig gesteld.
Tal van oude tijdschriften zijn op die manier in de loop der jaren van de Korreweg, via de Goudlaan, Abeelstraat en de Parkweg naar mijn huidig onderkomen mee verhuisd en liggen inmiddels 34 jaar netjes gestapeld per jaargang op een droge plek hier in ons huis.
Om terug te gaan naar het begin van het verhaal en de aanschaf van een radiotoestel in 1957 vond ik in een oude editie van de Katholieke Illustratie een advertentie voor een Erres toestel. Bij het zien van het bedrag tot aanschaf realiseerde ik me dat er wel heel lang hard gewerkt diende te worden om wat centjes opzij te leggen om uiteindelijk die ontvanger te kunnen aanschaffen.
