tekst: Henk Kruize
1964 was voor mij een heel plezierig jaar om naar terug te kijken. Als eerste kreeg ik op 9 augustus 1964 voor mijn 9de verjaardag mijn eerste eigen platenspeler, het was dan wel een afdankertje van een broer van mijn moeder maar het ding was nog in prima staat (en tot op de dag van vandaag nog steeds!) en ik was beretrots. Het was uitgerust met een buizenversterker en na een half uurtje kon je eieren bakken op het apparaat, maar dat mocht de pret niet drukken.
Vanaf toen ging ik elke Woensdagmiddag als we vrij waren van school, met mijn moeder mee naar de markt, we aten daar samen een gerookte pieterman bij de viskraam en daarna mocht ik bij platenzaak Foole telkens een plaatje kopen dat vaak op de radio was te horen. Mijn allereerste die ik zelf kocht was ‘Only The Lonely’ van Roy Orbison en... voor 1 gulden extra kreeg ik ‘Misery’ van The Beatles erbij. Uitgebracht op het Duitse Odeon met die groene labels.
Mijn eerste platenspeler die ik nog altijd heb.
1964 was ook het jaar dat we gingen verhuizen van de Kievitstraat naar de Meeuwenhof in Geldrop, daar stond de ‘Goede Herderkerk’ en mijn moeder was daar conciërge geworden en konden we verhuizen naar een toen spiksplinternieuw huis, recht tegenover de kerk. De kerk was gebouwd in de periode januari-juli 1964 en lag pal langs een aantal weilanden waar koeien stonden. Wat bleek nu in de zomer van 1964 toen de kerk net 1 maand open was? Onder de kerkzaal was een hele grote kruipruimte en daar hadden zich miljoenen vliegen genesteld. Direct na de ontdekking van deze vliegen werd een verdelger ingeschakeld en ik zie nog voor me, de vele vuilnisemmers tot de rand toe vol met dode vliegen.
Jammer dat het gebouw in de jaren negentig van de vorige eeuw is afgebroken, zoals Hans Knot de jeugd beleefde in de kapperszaak van zijn ouders, zo had ik dat in het kerkgebouw. Bij het schoonmaken hielp ik altijd mijn moeder, zo verdiende ik mijn extra plaatje op woensdagmiddag, en als kind kende ik elk hoekje en gaatje van het gebouw wat voor een 9-jarige een groot avontuur was.
Uiteraard nam ik mijn transistorradio mee en als mijn moeder dan op zaterdagmiddag de kerkzaal schoonmaakte voor de diensten op zondag dan speelde in de kerkzaal mijn radiootje met, later in 1965, Joost den Draaijer en zijn Top 40. Wel moest ik, om een redelijke ontvangst van Veronica te hebben, het wel bij een van de buizen van de CV installatie hangen... sweet memories.
En, even een foto van mijn schooltijd in Geldrop, ik zat op de ‘Grrrrrrristelijke Lagere School met den Bijbel-Prinses Beatrix’, een leuke school maar, zoals je al leest, ‘Met den Bijbel’. Een leuk voorval, ik zat in 1964 in de 4de klas bij ‘meester’ (want zo noemden we ze toen nog) Van Mameren, een man die leefde ‘in vreze van Onze Heere’ en ons met Bijbelspreuken toesprak. Akelige man, ik heb hem nooit gemoeten.
Op de foto sta ik op de voorste zittende rij 3de van rechts, wit hemd en vlinderstrikje. De lerares Juffrouw Verbeek was toen de invalster voor Van Mameren, want die moest op herhaling militaire dienst.
Ook las ik in een ander ‘1964 artikel’ een stukje over Rob De Nijs, dat die in Singapore ‘Rob Denis’ werd genoemd. Dat werd hij ook kort in Nederland genoemd. Zijn Engelstalige singles werden soms uitgebracht onder de naam Rob Denis, zoals deze Nederlandse persing die in mijn platencollectie zit.
Tja, mijn platencollectie, vanaf mijn 13de jaar verzamel ik eigenlijk ‘serieus’ muziek, vele platencollecties van ooms, tantes, neven, nichten en bekenden, verhuisden naar mijn collectie, waar ze tot op de dag van vandaag nog altijd gekoesterd worden. Vaak vind je me nog op rommelmarkten etc. rondlopen met een plastic tas vol ‘45 toeren’ vinyl... hetgeen resulteerde in een leuke collectie die ik heb.
In mijn studio-mancave staan de jaren 50-60-70 singles, zo'n 40% van het totaal. In een andere kamer staat de rest, Nederlands, Duits, country, jazz, jaren 80-90 etc. Een aantal jaren geleden was ik ook op een rommelmarkt driftig aan het snuffelen tussen oude platen toen plotseling mijn ex-zwager achter me stond, hij tikte me op de schouder en lanceerde, in heerlijk Brabants-Geldrops, de kreet "Heej Henkie, hedde dur nouw nog nie zat?" 1964.... had ik maar een tijdmachine.
