tekst: Hans Knot foto: Joost de Draayer (links) en enkele Noordzee collega's, 16 mei 1971 (foto: Bert Verhoeff/ Anefo)
Terugdenkend aan elk willekeurig jaar doet ook direct weer een eerste herinnering oproepen aan een bepaalde gebeurtenis, die je het meeste heeft geschokt dan wel verheugd. In dit geval is het een schokkende gebeurtenis geweest. Zoals gebruikelijk werd op de zaterdagavond, die bewuste keer op 15 mei 1971, geluisterd naar het programma van de KRO, ‘Goal’. Een programma over de voetbalwedstrijden van de zaterdag en de prognoses voor de daarop volgende dag. Presentatoren waren Felix Meurders en Theo Koomen en de productie was in handen van George Thor.
Felix Meurders [foto: Menno Dekker]
Het zijn dan van die kleine, minder belangrijke dingen, die naar boven komen. Ik luisterde vaak op mijn slaapkamer op de tweede verdieping van een flat aan de uiterste westelijke rand van Groningen. We waren net terug gekomen van de verjaardagspartij van mijn oudste zus Rika en als fervent voetballiefhebber zat ik gekluisterd te luisteren via mijn Blaupunkt wereldontvanger naar de uitzending van de KRO.
Plotseling werd door Felix Meurders het programma onderbroken. Dit om live over te schakelen (met gebruik van een transistorradio op het mengpaneel van de KRO) op het programma van RNI. Het bleek dat een felle brand aan boord van het zendschip woedde die was veroorzaakt, zo bleek later, door het plaatsen van wat men zei dat het een bom kon zijn. Een verhaal dat elders al is beschreven en het een brand was veroorzaakt door in brand gestoken in olie gedrenkte doeken. U begrijpt het al ik neem u andermaal mee in zijn herinneringen.
Het jaar 1971, waarin gelukkig ook positieve dingen gebeurden. Het was het jaar dat de Europa Cup voor Landskampioenen andermaal werd gewonnen door een Nederlandse club, het jaar daarvoor nog in handen gekomen van het Rotterdamse Feyenoord. Maar in 1971 kwam de eer toe aan het team van Ajax, dat onder leiding van Rinus Michaels en zijn assistent Grijzenhout, de titel binnenhaalde. Namen als Piet Keizer, Gerry Mühren, Nico Rijnders, Ruud Krol, Arie Haan, Johan Cruijff, Wim Suurbier en Dick van Dijk waren gemeengoed als er werd gepraat over voetbal. Maar wat is er eigenlijk gebeurd met andere spelers als Wever, Kalderon, Sondergaard en Suurendonk? Natuurlijk hebben zij het geluk gehad te mogen spelen in een gouden team, maar doorgebroken zijn ze echter niet zoals hun voornoemde collega’s.
Ajax had in 1969 ook al in de finale gestaan maar verloor toen van AC Milan. In 1971 werd de finale gespeeld in het Wembley station in Londen tegen het Griekse Panathinaikos. Deze ploeg had de finale bereikt onder leiding van de vermaarde Hongaar Puskas. Met 2-0 ging Ajax als winnaar naar huis. Na 5 minuten in de eerste helft scoorde Dick van Dijk terwijl vlak voor het einde van de wedstrijd het Arie Haan was die voor de 2-0 zorgde. Het zou tevens Michels zijn afscheid worden van Ajax, daar hij een superaanbod kreeg van de FC Barcelona om daar als trainer aan de slag te gaan. De eerste in een lange rij van Nederlandse trainers voor deze ploeg. Ajax had zich, door de overwinning, automatisch geplaatst voor de finale van de Wereldbeker maar de leiding van Ajax besloot de ploeg, om medische redenen, terug te trekken.
In Afrika was het rumoerig met name in Uganda alwaar de in 1925 in Koboko geboren Idi Amin via een staatsgreep aan de macht kwam. Een gedegen schoolopleiding had de man niet gevolgd en op 19-jarige leeftijd trad hij toe tot The British King’s African Riffles. In dienst leerde hij wat strijd is, onder meer in Burma. Hij vocht daar in Britse Dienst tegen de Japanse bezetters. Vanaf 1961 trad hij in dienst van het Ugandese leger om trapsgewijs omhoog te stijgen tot bevelhebber. Daarmee begon ook zijn machtswellust. Hij wist bevriende officieren zo ver te krijgen mee te doen aan een staatsgreep en benoemde zichzelf tot het nieuwe staatshoofd. Wat daarop volgde was een burgeroorlog waarbij vele landgenoten onder het bloedige regime van Idi Amin zouden sterven.
Op 17 maart 1971 verscheen in de dagbladpers de mededeling dat Joost de Draaier de VPRO, waar hij onder meer werkzaam was, ging verlaten. Reden was dat hij teruggekeerd binnen de commerciële radiowereld, actief vanaf internationale wateren en wel als programmaleider bij het toenmalige nieuwe Radio Noordzee, een project waar het Strengholt concern achter schuil ging. Met ingang van 1 april 1971 stopte derhalve het programma van Joost, dat iedere donderdagmiddag tussen 12 en 13 uur was geprogrammeerd. Het uur werd daarna overgenomen door Felix Meurders.
Tussen 13 en 14 uur werd een nieuw programma ingevoerd, de Joe Blow Show met als presentatoren Wim Noordhoek en Jan Donkers. In dat programma werd veel aandacht besteed aan de minder hitgevoelige muziek dat wekelijks op de platenmarkt verscheen. Tevens was er vaak aandacht voor de zogenaamde ‘witte platen’, producties die niet via de reguliere platenmaatschappijen verschenen en feitelijk illegaal in de winkel – vaak van onder te toonbank – werden verkocht. Herinneringen aan Hilversum III in 1971, waarover volgende week meer.
