tekst: Hans Knot
Zoals heel vaak gebeurt met het Nederlands Songfestival, als voorbode van het Eurovisie Songfestival, zijn er de nodige relletjes. Zo ook in 1971. In februari van dat jaar zou het Songfestival programma via de televisie worden uitgezonden maar een dag van tevoren kwam er weer eens van die alarmerende berichtgevingen in de diverse kranten, omdat het allemaal niet eerlijk zou zijn gegaan.
Het was gebleken dat vijf van de zes uitgekozen liedjes iets met de juryleden te maken hadden. Twee van de zes liedjes waren afkomstig van de pen van Bennie Vreeden. Hij was niet alleen jurylid maar ook manager van Saskia en Serge, die Nederland zouden vertegenwoordigen op het Europese Songfestival. Eén liedje was afkomstig van Hans Peters, een vriend van Bennie Vreeden, terwijl ook Gerrit den Braber een liedje leverde. Hij was de producer bij de platenmaatschappij Phonogram, waar hij Saskia en Serge onder zijn hoede had.
Het was de tijd van ver voordat het kijkerspubliek een grote invloed kreeg op de keuze van de nummer 1. Wel werd er dat jaar een nieuwe vorm van puntentelling ingevoerd en kon ieder deelnemend land 2 juryleden leveren, waarvan één jonger dan 25 jaar diende te zijn en de andere ouder dan 25 jaar. Men kon voor elk liedje minimaal 1 tot maximaal 5 punten geven per jurylid.
En hoe ging het verder met Saskia en Serge en het nummer ‘Tijd”? Helemaal niets gebeurde er mee, geen hitnotering, wat wel vaker gebeurde met songfestival nummers. Ze hadden wel een kleine hit in hetzelfde jaar, namelijk ‘Zomer in Zeeland’. Door de jaren heen hadden ze tal van kleine successen en in 1978 waren ze de eerste Nederlandse artiesten die mochten optreden in ‘The Grand Old Opry’, het theater van de country muziek in Nashville.