tekst: Hans Knot foto: Een speler wordt van het veld gedragen tijdens de wedstrijd GVAV-Feyenoord in 1964 [Jac de Nijs/ Anefo]
Inderdaad duidelijke tegenoverstelling. Voor het voetbalseizoen 2020-2021 ben ik in het bezit van een seizoenkaart voor de thuiswedstrijden van FC Groningen. Het heeft een beetje met nostalgie te maken, vooral omdat voormalig jeugdspeler Arjen Robben besloten heeft de kicken weer aan te trekken en voor zijn eerste liefde te gaan spelen. Ook toen hij nog een broekie was heb ik hem al vaak aanschouwd, maar dan zonder het bezit van een seizoenkaart.
Ruim twee decennia had ik de mogelijkheid alle wedstrijden van FC Groningen, destijds nog in het Oosterpark, te kunnen aanschouwen op de perstribune. Koffie vooraf en een drankje en hapje na de wedstrijd in de perskamer. Dat vanwege het gegeven dat ik actief was voor een ziekenomroep en later voor een productiemaatschappij die reportages maakte voor zieken- en bejaarden omroepen.
Maar wat is het toch gemakkelijk en perfect geregeld in 2020. Via de site van de geliefde betaald voetbalclub kunnen de potentiële jaarkaarthouders eenvoudig de seizoenkaart bestellen via een paar klikken en het betalen van de kosten. Het gaat zelfs zo ver dat men via een uitgebreid schema van het stadion van de favoriete club kan bepalen waar men in het stadion een vaste plek wenst te hebben voor minimaal 18 thuiswedstrijden. Tenminste dat waren tot 2020 de laatste jaren de mogelijkheden.
Ook nu is er gekozen voor vaste plekken in het stadion maar valt af te wachten of ik dit komende seizoen wel in vaak K, rij 2, stoel 9, mag zitten. Immers gelden de Corona regels en zal per wedstrijd worden bekeken wie wel of niet het stadion mag betreden. Daarbij komt ook nog eens een keer dat vijf minuten voor de wedstrijd het stadion betreden taboe is aangezien voor een ieder de uitgebreide gezondheid check gaat tellen en er dus ver voor de wedstrijd aanwezigheid is gewenst.
Dan ging het vroeger toch wel anders. Ik neem je mee terug naar 7 december 1964, ik was toen 15 jaar jong en kon in het oude, toen nog niet verbouwde, Oosterparkstadion nog net een plekje krijgen op de jongerenstaantribune in een hoek van de ingang aan de Parkzijde, zoals het toen heette. Maar voor belangrijke wedstrijden was het echt niet mogelijk een los kaartje aan het loket van het Oosterparkstadion te kopen daar de belangstelling soms zo dermate groot was dat een wedstrijd vier of vijf dagen voor aanvang geheel uitverkocht was. Er waren dus ook veel minder toeschouwers mogelijk als na de verbouwing.
Op die vernoemde 7de december 1964 stonden heel vroeg lange rijen Groningers, die een kaartje wensten te kopen voor de wedstrijd GVAV, zoals FC Groningen tot het seizoen 1971-1972 heette, tegen Feyenoord. Die lange rijen waren te vinden in de donkere ochtend aan de Nieuwe Ebbingestraat bij Sigarenwinkel Klaas Schipper, de winkel van Homan aan het Gedempte Zuiderdiep als ook aan de Verlengde Hereweg bij Sigarenwinkel Stiekema. Ik heb nooit door gehad waarom daar expliciet de voorverkoopadressen waren en niet bijvoorbeeld bij een delicatessenwinkel. Bij de eerst genoemde winkel van Schipper dient trouwens te worden vermeld dat de eigenaar de toen welbekende internationale voetbalscheidsrechter Klaas Schipper was.
Het was die vierde december vroeg in de ochtend niet alleen donker maar ook miezerig en dat voelde je vooral als je uren voorafgaand aan de opening van de betreffende winkels al in een lange rij stond om vooral niet een kaartje aan je neus voorbij te laten gaan. Het was dan ook voor velen een verademing als om half acht precies de deur van de betreffende winkels open gingen en de voorste rij mensen naar binnen mocht gaan, waarbij ze konden aangeven voor welke tribune men een kaartje wenste te kopen. Betaling gebeurde destijds nog grotendeels contant en sommigen, die meerdere kaarten wensten aan te schaffen, hadden in de lange rij voortdurend de hand op de welgevulde portemonnee in de broek- of jaszak.
Maar de laatst genoemde groep keerde die bewuste dag ontevreden huiswaarts want het bleek dat per persoon voor de wedstrijd tegen Feyenoord slechts twee kaartjes per persoon mocht worden aangeschaft. Dubbele teleurstelling want in de rij staan betekende niet alleen lang wachten maar ook de sijpelende regen in de nek voelen. De zitplaatsen, die in geringe mate aanwezig waren destijds, waren snel uitverkocht. Dit mede doordat ‘aandeelhouders’ bij voorbaat voorrang kregen.
Maar zodra de deuren opengingen bleek alles gesmeerd te verlopen. De drie eigenaren hadden gezorgd voor genoeg personeel om de rollen met toegangskaartjes snel dunner te laten worden maar men had ook, in samenwerking met het bestuur van GVAV, ervoor gezorgd dat er vanuit het politiebureau aan het Martini Kerkhof ondersteuning was om alles in goede orde te laten verlopen. In die tijd werden nog kleine, maar opmerkelijke, feiten genoemd. Zo was het de heer Kuiper uit Harkstede die de avond ervoor de laatste bus naar Groningen had genomen. In een van cafés had hij waarschijnlijk bij de uitbater nog een of twee borreltjes besteld om op te warmen maar om half drie in de nacht was hij wel de eerste en tevens eenzame figuur om vijf uur later als eerste een kaartje in de wacht te slepen.
De wedstrijd werd zes dagen later gespeeld en uiteindelijk gewonnen met 3-1 door Feyenoord. In de stand van de Ere Divisie destijds stond na de wedstrijd het Rotterdamse team op de eerste plaats, terwijl GVAV de derde plaats in haar bezit had. Ik heb ongetwijfeld destijds voor de prijs van 1 kwartje op de hoek van de Zaagemuldersweg, ter hoogte van de pastorie van de St, Franciscuskerk, een programmaboekje voor de wedstrijd gekocht. Ik spaarde ze zeer fanatiek. Als groot verzamelaar dien ik te bekennen dat deze allemaal zijn verdwenen uit mijn archief. De herinneringen blijven. Immers, ondanks dat je geen vaste plek in het toenmalige stadion had, keerde je vaak terug naar dezelfde hoek van het betreffende jongeren tribune en zag en sprak je vaak de mede lotgenoten.
Na de wedstrijd fietste je heel rustig naar het Gedempte Zuiderdiep in Groningen, waar destijds het hoofdkantoor en drukkerij van het Nieuwsblad van het Noorden was gevestigd. Op schoolborden, die na invulling achter de ramen werden geplaatst, waren vervolgens de uitslagen te lezen van de eredivisie en andere wedstrijden in het betaalde voetbal, evenals van de belangrijke Groninger amateur voetbalclubs. Soms, als het slecht weer was, ging het huiswaarts om via de radio op Hilversum 1 onder meer Henk Oostinga te horen met de uitslagen in de noordelijke hoofdklasse van destijds. Dat alles meer dan vijfenvijftig jaar geleden.
