tekst: Look Boden - foto's: archief Look Boden & Freewave Nostalgie
foto boven: Look boden (links) en Jos van Vliet
Jos van Vliet bracht zijn jeugd door in Den Haag op de grens met Rijswijk. Al op vroege leeftijd was hij geïnteresseerd in de muziek. Maar hij deed meer want tijdens zijn MULO jaren was hij voorzitter van de fanclub van de Crazy Rockers en vervolgens ook nog eens voorzitter van de Federatie van Nederlandse Fanclubs.
Na zijn schooltijd zat hij op kantoor van een apparatenfabriek en werd op 19-jarige leeftijd, in 1966, manager en producer van de Tielman Brothers. Het nummer ‘Little Bird’ werd door hem geproduceerd en behaalde de nummer 4 plaats op de Nederlandse hitparade. Hij woonde toen ook even in Duitsland waar de Tielman Brothers veel optraden.
In die periode werd hij ook ziek wat hem bijna fataal werd. Tijdens de herstelperiode werd hij gebeld door Skip Voogd en die vertelde hem over een nieuw Nederlands zendschip welk naast Radio Veronica, Nederlandstalige uitzendingen zou gaan verzorgen en vroeg of hij er misschien aan mee wilde doen. Jos van Vliet in 2004: “In Hotel Polen, in Amsterdam, wat later afgebrand is, heb ik een stemtest gedaan met ondermeer het inspreken van een commercial voor ‘Pepsi refreshes your taste’ en vervolgens kreeg ik de boodschap “je hoort nog van ons.”
Rond die tijd diende hij ook eigenlijk in militaire dienst te gaan, maar dat werd het niet, want hij werd wel aangenomen als DJ bij Radio Dolfijn, het station dat werd bedoeld als het nieuwe naast Radio Veronica. Jos: “De eerste keer dat we in Engeland aankwamen dacht de douane dat we een bandje waren en dat we in Liverpool wilden gaan optreden. “Heb je geld bij je waar ga je naartoe” vroegen ze – ik vertelde ze dat ik naar New Castle ging - ik heb daar nog iemand waar ik geld van krijg. Na ruim een uur hebben we uiteindelijk toch verteld dat we naar een piratenschip gingen en toen hebben ze nog op een briefje geschreven welke nummers ze wilden horen en wanneer we dat zouden uitzenden.”
Bij Radio Dolfijn had hij onder meer het programma ‘Caroussel’ wat dagelijks van 18.00 tot 19.00 uur met muziek van Nederlandse artiesten werd uitgezonden. Commercials werden in het kleine studiootje gemaakt met hoofdzakelijk Herb Alpert muziek. Jos zat live in het programma toen de mast op 28 februari 1967 in een razende storm afbrak. Jos was station manager en was verantwoordelijk voor de DJ's. Onmiddellijk rende hij naar de hutten van de DJ’s en riep: “Look (Boden) ligt nog in bed” en zag dat deze na zijn entree slaperig zat te kijken - hij moest er als de sodemieter uit want men was bang dat de mast door het schip zou slaan.
De jonge kapitein Lukehurst had wel zijn papieren maar had nog nooit echt gevaren en was heel nerveus. Hij zei dat men vanuit het hoofdkantoor aangaf dat er vier opties waren waar we heen dienden varen – om 4 uur moesten we weg aldus Lukehurst. Jos: “Tenslotte gingen we naar IJmuiden, wat ik jammer vond, want Spanje was ook een optie en dat zag ik wel zitten.” – Lukehurst ging de rollen verdelen – “ik moest de wacht van 8-12 uur doen”
Er diende eerst nog een ton met een kabel eraan gelegd worden i.v.m. de aanduiding van de plaats van het anker en bij het wegvaren werd de kabel kapot gevaren omdat het roer het begaf – Jos: “gelukkig mocht ik na mijn shift nog even in de hut van de captain slapen. De motor werd gestart en we gingen varen met een semi automatisch roer, wat het prompt begaf vanwege de ankerkabel en waardoor het sturen zeer zwaar werd.”
Jos heeft dat wel gevoeld – weken lang heeft hij er een behoorlijke spierpijn aan overgehouden. “Ook Dave McKay (David Gilbee), de programmaleider van Britain Radio, was nog aan boord, samen met o.a. de kok Jacques Wells en de machinist”. In Zaandam, waar het schip gerepareerd werd, heeft Dave al de jingles van het nieuwe station Radio 227 ingesproken en gemonteerd. Toen was er al beslist dat Radio Dolfijn Radio 227 zou gaan heten en dat het het eerste Nederlandse popstation zou worden. Tegelijkertijd zou Britain Radio omgedoopt worden in Radio 355. Jos vond het jammer dat ze langs het Veronica schip waren gevaren zonder dat hij het had gezien…hij lag toen net te slapen.
Dat de ontvangstkwaliteit van de zender in het begin nog vrij slecht was, was duidelijk toen zelfs Look zijn ouders bij Jos zijn ouders in Den Haag gingen luisteren. Na zijn periode bij Radio Dolfijn verhuisde Jos van Vliet naar Radio Veronica als nieuwslezer – Jan van Veen was toen stationmanager en Eddy Becker ging van boord – “Jan vroeg of ik omroeper wilde worden – dat was een jongensdroom – en heb dit van mei tot en met oktober 1967 gedaan.”
Jos is toen weggegaan omdat de deining op het schip veel erger was dan op de Laissez Faire, het schip van Radio Dolfijn. In de tussentijd was hij ook manager geworden van de groep Daddy’s Act waarbij de leadsinger Jo(hn) Kleerenkoper was, later bekend geworden als David Alexandre Winter, welke een gigahit had met ‘Oh lady Mary’. Ook zijn dochter Ophélie is een megaster in Frankrijk. Op een gegeven moment vroeg de platenmaatschappij CNR hem of hij een productie/promotieteam wilde starten.
Jos: “Ik was altijd zeeziek, dus ik was blij dat ik van boord kon en me bezig kon gaan houden met artiesten. Ik ben toen publiciteitsmanager geworden bij CNR, waar ondermeer het label Barclay met haar onderlabel Riviera bij uitgebracht werd en ontdekte dat Johnny dezelfde David Alexandre Winter was.”
Tegelijkertijd draaide hij als DJ ook nog in Tiffany’s. Jos heeft nog wel lang de Veronica Drive-inn shows gedaan (dat betaalde lekker) – bij CNR veel artiesten begeleid zoals de Poppys – Mireille Matthieu – Dalida – Edwin Hawkin Singers – Heintje – Gert en Hermien – Trio Hellenique – Peter Maffay en is geregeld op stap geweest met Melanie.
Anekdote: “Ik diende altijd op te draven als Melanie naar Europa kwam – ik moest haar ophalen met een taxi die dan achter de bus aan reed, want dat vond ze chique. Op een gegeven moment heeft ze tegen mij gezegd: ik heb een leuk cadeau voor je, mocht er ooit een poster van mij in Nederland uitgebracht worden, dan ben jij de rechthebbende daarvan. Enige tijd later loop ik ergens in Hulst in een posterwinkel en zag daar een poster van Melanie van Verkerke – ik heb hem 6 weken later met het contract wat ik met Melanie had, geconfronteerd, waarop mijnheer Verkerke halsoverkop een cheque uitschreef van 2500 gulden – een Godsvermogen voor mij – hij vroeg of dat goed was. Ik ben juichend naar de eerste de beste bank gerend en de cheque geïncasseerd. Het was een leuk verjaardagscadeau. Thanks Mel”.
Na 5 jaar kreeg Jos ruzie en is vertrokken. Jos werd daarna publiciteitsmanager bij de Spaanse spijkerbroekenfabrikant Lois. Niet veel later verloor hij zijn eerste vrouw aan kanker en bleef achter met zijn dochter Mirna en zoon Rik. Hij had inmiddels een reclamebureau en verkocht dat in 1990 en vertrok naar Curaçao. Daar heeft hij 6 jaar gewoond. De radio kon hem niet loslaten en hij presenteerde er een sportradioprogramma op de zondagochtend.
Daarnaast heeft hij de financiële pagina opgezet van de krant Amigu en raakte bevriend met Mark en Eva van der Valk. “Mark vroeg mij de vergaderingen te bezoeken en ik kreeg al snel de bijnaam Jos van der Valk. In een vlaag van verstandverbijstering kocht ik ook een keer 50.000 mtr grond, heb er 59 huizen opgezet en het is een mooie woonwijk geworden: Santa Rosa Resort.”
Op een moment vroeg Herman Heinsbroek hem directeur te worden van Arcade. Dat werd een ramp; hij moest dagelijks van Amsterdam naar Nieuwegein rijden… files, koud en het personeel was dramatisch. “Ik was gewend aan een bedrijf met een goede secretaresse, maar hier moest ik zelf mijn koffie gaan halen. Na 3 maanden ben ik ermee gestopt. “Maar daarvoor, één dag voordat ik naar Holland vertrok heb ik Marieke ontmoet. Ze is purser bij KLM, we zijn getrouwd en hebben een prachtige zoon Mees gekregen. Voor haar werk moest ze meerdere talen leren. Toen hebben we eerst 8 maanden in Spanje gewoond en daarna zijn we voor haar Franse taal naar Frankrijk verhuisd. Formeel woonden we nog in Amsterdam, maar na een proeftijd van 6 maanden hebben we besloten vast in Frankrijk te gaan wonen. Ik werd huisman. Eerst hebben we twee jaar een appartement gehuurd en is onze zoon naar Franse school gegaan en toen bij Nice een huis gekocht.”
Jos kwam geregeld in Nederland, voor familiebezoek en voor de Stichting Wereldouders, waar hij ambassadeur voor was. Jos had zijn muziekverleden achter zich gelaten en hield tot aan zijn dood alleen nog van de Dancemuziek – want dat vond hij te gek – en had dus ook niets meer met de muziek van Radio Dolfijn.
Zijn leven ervoer hij als een jongensverhaal – daar heeft hij veel plezier van gehad. Jos van Vliet werd geboren op 12 maart 1946 in Hilversum en overleed 10 mei 2013 in zijn Franse woonplaats Roquefort Les Pins.
Dit was Jos zijn eigen verhaal: in 2004 was hij te gast bij Radio 227 in het programma Laissez Faire met ondergetekende Look Boden.