{"id":3479,"date":"2017-01-23T08:29:48","date_gmt":"2017-01-23T07:29:48","guid":{"rendered":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/?p=3479"},"modified":"2017-01-23T08:30:06","modified_gmt":"2017-01-23T07:30:06","slug":"groningen-toen-deel-10","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/groningen-toen-deel-10\/","title":{"rendered":"Groningen Toen deel 10"},"content":{"rendered":"
Toen het in 2015 bekend werd dat het Groninger Stadsbestuur niet langer bezwaren heeft tegen de bouw van een moskee in het Park Selwerd, werd me het zeer duidelijk dat er een einde zal komen aan het bestaan van het huidige onderkomen van de Islamitische gemeenschap in Groningen, de voormalige boerderij in het park Selwerd. Het bracht me tot de volgende herinneringen:<\/p>\n
Ik merkte het eerder terloops op dat, in de tweede helft van de jaren vijftig en de eerste periode van de jaren zestig van de vorige eeuw, er regelmatig even met het hele gezin Knot bij \u2018Opoe en Opa Knot\u2019 op bezoek werd gegaan. Dit gebeurde op de zondagen en vaste prik was dan het koffiedrinken in hun bejaardenflatje aan de Johan de Wittstraat. De koffie, die werd geschonken, was een mengelmoes van pruttelkoffie die de hele week als \u2018restjes\u2019 was opgespaard en op zondag werd opgekookt met melk.<\/p>\n
Vanuit de Johan de Wittstraat had je 120 meter verder de spoorbaan die leidde naar Delfzijl en\/of Roodeschool. Met daarachter het wijdde veld. Op dergelijke dagen hadden we als kleinkinderen soms, als het mooi weer was of wanneer we goed op elkaar pasten, de mogelijkheid een half uurtje buiten te spelen in de omgeving van de Johan de Wittstraat. Wel daar was nogal wat te zien voor de opgroeiende jeugd.<\/p>\n
Naast de remise van het Openbaar Vervoer (de trolleys en de bussen) was er een station, het zogenaamde \u2018Noorderstation\u2019, een naam die tot en met 1972 in gebruik is geweest en in 1973 werd veranderd in Station Noord.\u00a0 In 1879 werd door de toenmalige minister van Verkeer en Waterstaat besloten dat er een verbinding zou komen tussen de stad Groningen en Delfzijl, echter niet middels een rechtstreekse verbinding maar via een omweg met stopplaatsen als Sauwerd, Bedum, Stedum, Loppersum en Appingedam. Er diende daarvoor ook een station worden gebouwd, dat in eerste instantie gepland werd bij de doorsteek van de Moesstraat naar de toenmalige weilanden. Later werd op dit besluit teruggekomen en werd het station gepland aan het toenmalige Studentenpad. Het zou enige jaren duren alvorens de spoorbaan richting Delfzijl was voltooid en in juni 1884 werd er een noodstation neergezet in de vorm van een houten loods. Enkele maanden later werd het \u2018Noorderstation\u2019 opgeleverd. Personentreinen die er langskwamen waren blauw van kleur en heetten \u2018de Blauwe Engel\u2019. In 1972 werd een groot deel van het zogenaamde rijdend materiaal in Nederland vervangen door de overbekende gele treinstellen. Ook stond er aan de zijkant van het Noorderstation een telefooncel. In die tijd waren de cellen grijs van kleur en bovenin was in het glas het woord \u2018telefooncel\u2019 in blauw aangebracht. De treinen reden als het ware op de rails voorbij langs de toen nog \u2018nieuwbouwhuizen\u2019 aan de Van Oldenbarneveltlaan.<\/p>\n
Overgangen voor het spoor waren er genoeg. Ouderwetse overgangen, waarvan deels de spoorbomen met de hand werden bediend. Je vond ze bij de Kerklaan, de Moesstraat en de Asingastraat. En dan heb ik het slechts over de overgangen in het noordelijke stadsdeel van de Martinistad Groningen.<\/p>\n