{"id":4451,"date":"2017-07-29T00:01:55","date_gmt":"2017-07-28T22:01:55","guid":{"rendered":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/?p=4451"},"modified":"2017-09-14T20:24:05","modified_gmt":"2017-09-14T18:24:05","slug":"weer-en-meer","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/weer-en-meer\/","title":{"rendered":"Weer en meer"},"content":{"rendered":"
tekst: \u00a0Hans Knot<\/strong><\/span><\/p>\n Eind juni nam Helga van Leur afscheid als weervrouw op RTL. Zij, die helemaal niet op de televisie wilde, werd de meest succesvolle weervertolker in Nederland en werd tijdens haar loopbaan zelfs \u00e9\u00e9n keer uitgeroepen tot de beste weervrouw van de gehele wereld. Weer kunnen we overal vandaan halen. Zelf bezocht ik in de jaren negentig van de vorige eeuw ook de studios van The Weather Channel, voor een reportage die ik schreef voor het Veronicablad. Dat betekende 24 uur per etmaal informatie inzake het weer in de breedste zin van het woord.<\/p>\n Dat was vroeger dan wel eens geheel anders, het waren, tot 13 maart 1968, alleen medewerkers van het KNMI die de weervoorspelling op de televisie verzorgden en dan niet eens dagelijks. Daarna werd het weer gedurende een lange periode uitsluitend via een kaart getoond, waarbij de aanvullende informatie werd verstrekt door een niet-weerkundige, aanwezig in de televisiestudio in Bussum destijds nog het hart van de televisie in Nederland.<\/p>\n Uiteraard werden we via de kranten op de hoogte gehouden. Zo wist het GPD te melden dat bij de laatste beurt het niet misplaatst geweest zou zijn de weerman even in het volle licht te plaatsen en hem een interviewtje af te nemen, temeer omdat het drs. C. J. van der Ham betrof, die dienst had. Hij was de nestor onder de televisieweermannen en had zijn commentaren al vanaf het najaar van 1951 gegeven.<\/p>\n Het nieuwe systeem, dat in maart 1968 werd ingevoerd, had een voor\u00a0en een tegen. Een verbetering van de service was ongetwijfeld de grotere frequentie (zes maal per week), waarmee informatie werd gegeven; als een verlies zag men het voortaan ontbreken van de persoonlijke toets van de mannen uit De Bilt, waar het KNMI haar burelen had.<\/p>\n Het weer stond echt in de spotlight want uit persoonlijke notities zag ik recent terug dat een paar dagen later, op 17 maart 1968, er een documentaire over \u00b4het weer\u00b4 was gebracht als onderdeel van de serie \u00b4Verkenning en Wetenschap\u00b4, een serie die liep op Nederland 2. Het betrof een 25 minuten durende documentaire onder redactie van Rens Groot.<\/p>\n In het programma werden enige geheimen rondom de weerverwachting verteld, bijvoorbeeld waarom het soms voor het KNMI zo moeilijk was om bij een bepaalde luchtcirculatie een kloppende weerverwachting samen te stellen. Ook werden de mogelijkheden ter sprake gebracht die er destijds waren om betere\u00a0weerverwachtingen te krijgen. De cameraploeg had bij het KNMI op dit gebied interessante opnamen mogen maken. Zo werd ondermeer aandacht besteed aan de toenmalige nieuwe technieken ais radarwaarneming, weersatellietfotografie en de verwerking van gegevens door de computer, in een poging langs statistische\u00a0weg tot lange termijnverwachtingen te komen. Let wel we hebben het over 1968!<\/p>\n \n