{"id":54841,"date":"2019-01-24T00:13:54","date_gmt":"2019-01-23T23:13:54","guid":{"rendered":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/?p=54841"},"modified":"2019-12-03T22:29:17","modified_gmt":"2019-12-03T21:29:17","slug":"those-were-the-days","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/those-were-the-days\/","title":{"rendered":"Those were the days"},"content":{"rendered":"

tekst: Hans Knot\u00a0<\/strong> \u00a0 \u00a0 \u00a0 \u00a0 \u00a0 \u00a0 foto: Mary Hopkin in 1970, door: Eric Koch, Nationaal Archief, Anefo CC0<\/span><\/p>\n

\"\"

Mary Hopkin, 1969<\/p><\/div>\n

In 1968 kwam er plotseling een nieuwe zangeres in het nieuws die populair werd in Groot-Brittanni\u00eb en tevens buiten haar geboorteland zou gaan scoren. Ze werd in Pontadarwe, gelegen in Wales, in 1950 geboren en kreeg ondersteuning van Paul McCartney die voor haar \u2018Those were the days\u2019 had geproduceerd. Het was een bewerking van een Russisch lied van Boris Fomin en Konstatin Podrevskii. De nieuwe zangeres aan het Britse firmament werd niet alleen onder hoede genomen door McCartney maar kreeg tevens een platencontract aangeboden op het Apple label. Haar eerste single scoorde een eerste plaats in Engeland terwijl in de VS de tweede plek werd gehaald, en dat voor een zangeres waarvan de meeste mensen een paar maanden eerder nooit hadden gehoord.<\/p>\n

De komst van Mary Hopkin in de Britse showbusiness veroorzaakte als het ware een koude oorlog. Voor sommigen binnen de industrie was Mary Hopkin niet gewenst, want er werd op dat moment nog steeds met alle macht gewerkt aan de carri\u00e8re van Sandie Shaw, je weet wel van het songfestivalliedje \u2018Puppet on a string\u2019. De vraag was dan ook of Sandie Shaw haar blote voeten in de \u2018struggle for life\u2019 diende te werpen en elk podium, zonder schoenen aan, te bestijgen.<\/p>\n

\"\"

Sandie Shaw op Schiphol in 1965. foto: Joop van Bilsen, Nationaal Archief, Anefo, CC0<\/p><\/div>\n

Mary Hopkin had totaal geen hulpmiddelen nodig om de aandacht op zich te vestigen. Ze deed het alleen met haar stem en bereikte de eerste plaats. Rond die tijd was eigenlijk een paar weken daarvoor de single \u2018Together\u2019 van Sandie Shaw uitgekomen maar haar platenmaatschappij vond het \u2013 in de strijd om de verkoopcijfers \u2013 toch belangrijk dat ze het gevecht aan diende te gaan met Mary Hopkin.<\/p>\n

Eve Taylor, Sandie's manager, besloot zonder aarzelen het succesliedje van Mary Hopkin te coveren. En dus zong Sandie Shaw \u2018Those were the days\u2019 ook tijdens haar optredens en op vinyl. Dit bleek het sein van de strijd tussen Shaw en Hopkin, een strijd die eigenlijk niet tussen de dames zelf werd gevoerd, maar door de managers en impresario's achter de schermen en door de platenmaatschappijen.<\/p>\n

De vergelijking tussen beide zangeressen in diverse publicaties raakte Mary lichtelijk wat leidde tot de opmerking dat Sandie Shaw Sandie Shaw was en Mary Hopkin Mary Hopkin. En de wens een tweede Sandie Shaw te worden was er bij de zangeres uit Wales helemaal niet. Maar ook werd er in de publiciteit nogal negatief gesproken over haar gedrag waarbij een publicatie sprak van: \u2018Mary's plaat is er zo als koek ingegaan dat de roem ook naar haar lieve hoofdje is gestegen. Europese contracten, die werden afgesloten en achteraf niet meer van die inhoud bleken als haar geestelijke vader Beatle Paul zich had voorgesteld, kwam Mary niet meer na.\u2019<\/p>\n

Zo weigerde Mary Hopkin op te treden in een tienerprogramma van de Belgische televisie in het stadje St. Niklaas. E\u00e9n van de BRT-mensen in St. Niklaas stelde daarop dat Mary Hopkin dat toch niet te vaak diende te doen. Het maakte haar dus beslist niet sympathiek. \u201cZij was ons voorgeschoteld door de Beatles als een onschuldig lief meisje, dat lieve ontroerende liedjes zingt. En ze heeft er kennelijk succes mee. Dan moet ze het zo houden\".<\/p>\n

\"\"

Mary Hopkin met mede Songfestival deelnemer David Alexandre Winter (tevens bekend als dj John van Doren bij Radio 227 en Veronica) Foto: Rob Mieremet, Nationaal Archief, Anefo, CC0<\/p><\/div>\n

Vervolgens nam ze een song op gecomponeerd door Lennon and McCartney, Goodbye, die ook weer internationaal aansloeg. In 1970 vertegenwoordigde ze vervolgens Engeland tijdens het Eurovisie Songfestival, waar ze met \u2018Knock Knock who\u2019s there\u2019 de tweede plaats behaalde. Het jonge Ierse zangeresje Dana bereikte de hoogst denkbare plek met \u00b4All kinds of everything\u00b4. Een andere single was er aan voorafgegaan in Nederland, Themma Harbour, waarmee ze de zesde plek behaalde in de Top 40. In totaal zou ze 3 LP\u2019s afleveren op het Apple label: \u2018Postcard\u2019, \u2018Earth Song Ocean Song\u2019 en \u2018Those where the days\u2019.<\/p>\n

Eerst genoemde LP bevatte ondermeer 4 covers van songs gecomponeerd door Donovan, terwijl er ook een compositie van Harry Nilson en een van George Martin was terug te vinden. In 1972 was Mary voor het eerst te horen zonder dat haar naam direct op de voorgrond kwam. Hobby Horse heette de formatie, waarin ook haar echtgenoot Tony Visconti in meezong. \u00b4It\u00b4s Summertime Summertime\u00b4 werd de zomerhit van 1972, maar het betekende wel een \u00b4Goodbye Goodbye\u00b4 voor de als zangeres solo optredende Mary Hopkin.<\/p>\n

Maar toch is ze al die decennia nadien actief gebleven in de muziekwereld. Zo heeft ze enige tijd meegedaan in het Oasis project en trad ze in de jaren negentig op als zangeres van de Chieftans. Ook was ze betrokken bij een van de vele projecten van Vangelis. En hoe is het met Sandie Shaw gegaan? Daarover een andere keer meer.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

tekst: Hans Knot\u00a0 \u00a0 \u00a0 \u00a0 \u00a0 \u00a0 \u00a0 foto: Mary Hopkin in 1970, door: Eric Koch, Nationaal Archief, Anefo CC0 In 1968 kwam er plotseling een nieuwe zangeres in het nieuws die populair werd in Groot-Brittanni\u00eb en tevens buiten haar geboorteland zou gaan scoren. Ze werd in Pontadarwe, gelegen in Wales, in 1950 geboren en kreeg ondersteuning van Paul Weiter lesen<\/a><\/p>\n","protected":false},"author":3,"featured_media":54842,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[48],"tags":[],"class_list":["post-54841","post","type-post","status-publish","format-standard","has-post-thumbnail","hentry","category-muziek","cat-48-id"],"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/54841"}],"collection":[{"href":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/3"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=54841"}],"version-history":[{"count":0,"href":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/54841\/revisions"}],"wp:featuredmedia":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/wp-json\/wp\/v2\/media\/54842"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=54841"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=54841"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=54841"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}