{"id":55471,"date":"2019-05-25T00:41:30","date_gmt":"2019-05-24T22:41:30","guid":{"rendered":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/?p=55471"},"modified":"2019-05-24T20:49:04","modified_gmt":"2019-05-24T18:49:04","slug":"55471","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/55471\/","title":{"rendered":"Amerikaanse en Canadese radio in de jaren ’80 (4)"},"content":{"rendered":"
tekst: Hans Knot<\/strong><\/span><\/p>\n Terugkijken naar de eind jaren zeventig en begin jaren tachtig van de vorige eeuw en de Amerikaanse radio is het item van de nostalgische columns in de maand mei met vandaag de laatste aflevering.<\/em><\/p>\n Ik meldde het al eerder dat de enorm succesvolle periode van de discomuziek, dat enkele jaren de muzieksoort voor de jeugd in de VS was geweest, tanende was. Sommige programmaleiders wilden er nog niet aan om van format te veranderen en in november 1979 besloot met bij KITT een dansgroep in te zetten die op allerlei bijeenkomsten de discosound nogmaals onder de aandacht kon brengen van de toehoorders. De ideevorming kwam van station manager van dat moment, Wally Reid.<\/p>\n Tijdens een presentatie stelde hij dat de groep niet alleen vanwege de discomuziekpromotie was samengesteld, maar ook om de hele geschiedenis van de dansmuziek onder de aandacht van het publiek te brengen. Uiteraard gebeurde dit tegelijk met een groots opgezette campagne voor het station zelf.<\/p>\n David Hurlbut, in 1979 directeur van WYER-AM (50 kW) en WYER-FM (500 watt) schreef destijds in een brief aan de Tamla Motown directie dat men het langer vertikte nog enig product van deze platenmaatschappij via beide radiostations te laten horen. Gevolg hiervan was dat direct bij de instelling van deze boycot 10 singles van dit platenlabel uit de playlist van de stations verdwenen. David besloot tot de boycot daar hij sinds de switch in mei 1978 van automatic station tot live contemporary diverse malen bij Tamla Motown had aangeklopt voor promotieplaten, helaas telkens zonder succes.<\/p>\n WMAL-AM in Washington vierde in november 1979 het feit dat deejay Felix Grant zijn jazzgeori\u00ebnteerde album show 25 jaar onafgebroken presenteerde. Dit werd gevierd met een groots opgezet concert in het John F Kennedy Centrum waar ondermeer Dizzy Gillespie en de New Port Jazz All Stars optraden. Uiteraard was het concert live via de middengolf te beluisteren in groot Washington.<\/p>\n KWHO-FM in Salt Lake City, welk station sinds lange tijd gebruik maakte van het automatische rock- en discoformat, stapte in 1979 over naar het Big Band Format. Dit format werd trouwens grotendeels toegeleverd aan KWHO-FM door de syndicator Drake and Chenault. Maar ook in de VS waren veranderingen van elke dag. De call letters KWHO worden nu gebruikt door een FM station in Lovell, een plaats in de staat Wyoming. Het oude KWHO heet sinds 1995 KUBL FM, dat via de 93.3 een countryformat uitzendt.<\/p>\n Tom Clay, de zanger deejay van onder meer het nummer \u2018What the World needs now, Abraham, Martin and John\u2019, een versie waarin hij de moorden op dr. Luther King en de gebroeders Kennedy belichtte, keerde in 1979 na een langdurige afwezigheid terug op de Amerikaanse radio en wel op KZLA-FM in Los Angeles, waar hij een programma ging presenteren tussen 10 a.m. tot 2 uur p.m. Clay, die in 1995 kwam te overlijden, had een lange loopbaan binnen de Amerikaanse radio-industrie, waarbij zowel ups als downs voorbijkwamen. Hij werd onder meer verdacht van payola en had een verhouding met Marilyn Monroe, waar verder zwijgzaam over werd gedaan. Lees meer op: https:\/\/en.wikipedia.org\/wiki\/Tom_Clay<\/p>\n