{"id":56832,"date":"2020-08-09T00:04:41","date_gmt":"2020-08-08T22:04:41","guid":{"rendered":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/?p=56832"},"modified":"2020-09-24T19:48:42","modified_gmt":"2020-09-24T17:48:42","slug":"toveren-met-luisteronderzoeken","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/freewave-nostalgie.nl\/toveren-met-luisteronderzoeken\/","title":{"rendered":"Luistercijfers van de zeezenders in 1985 (deel 1)"},"content":{"rendered":"
tekst: Hans Knot\u00a0 \u00a0<\/strong><\/span><\/p>\n In deze zomermaanden wil ik, in een aantal afleveringen, onder meer terugblikken naar hoe met luistercijfers kon worden getoverd.<\/em><\/p>\n De jaren tussen 1964 en 1989 vormen in de Nederlandse radiogeschiedenis de periode van de commerci\u00eble zeezenders. Commercieel betekent dat het benodigde geld werd binnengehaald met het uitzenden van commercials en dus moesten er ook adverteerders worden gevonden, die bereid waren dat geld neer te leggen. Om die reden werd de buitenwereld regelmatig verrast met folders en persberichten, die verspreid werden vanuit de directieburelen van de verschillende zeezenders die actief waren vanaf internationale wateren. Natuurlijk vormden goede luistercijfers een prima lokmiddel om adverteerders te trekken. Veel was er over de aantallen luisteraars echter niet bekend, en daar werd dan ook handig gebruik, of beter gezegd misbruik van gemaakt.<\/p>\n Een goed voorbeeld zijn de florissante cijfers over het publieksbereik waarmee de Britse pers in de jaren zestig met regelmaat werd bestookt. Radio Caroline en Radio London liepen ver voorop, zo maakten beide stations wervend kenbaar, in de wedloop om de aandacht van de luisteraar. In Engeland zouden de stations miljoenen luisteraars tellen. Vaak ging het om luisteronderzoeken die, zogenaamd, waren gehouden door een grote adverteerder met daaraan vastgekoppeld de naam van een bekend marketingbureau. Een mooi voorbeeld van deze vorm van be\u00efnvloeding bieden de werkzaamheden van de advertentieacquisiteurs van Radio Caroline in de beginjaren zeventig. Onder de naam \"Radio 199\" had de Caroline-organisatie het station, na een periode van bijna vijf jaren radiostilte, in december 1972 opnieuw opgestart. Het bleek een zeer moeilijke periode waarin een deel van de bemanning zelfs een keer beslag liet leggen op het zendschip, dit wegens het niet nakomen van de betalingsverplichtingen aan de bemanning.<\/p>\n In januari 1973 kwam het station regulier terug in de ether onder de naam Radio Caroline. Voor het voortbestaan van het radiostation had men geld en dus adverteerders nodig. Het ronselen van adverteerders deed men destijds deels door het midden- en kleinbedrijf telefonisch te benaderen met de vraag te adverteren op het radiostation. \"Adverteer en binnen een uur bent u op de radio,\" zo luidde het parool. En inderdaad sleepte men vanaf het kantoor, toen net gevestigd aan de Van Hoogendorpstraat 16 in Den Haag, op die manier de nodige financi\u00ebn binnen. Het is overigens de vraag of al dat geld ook daadwerkelijk werd besteed aan de exploitatie van het station of dat het uiteindelijk belandde in de zakken van enkele mensen binnen de organisatie.<\/p>\n
\nEchte luisterrapporten werden echter vaak niet openbaar gemaakt. Of men volstond met slechts een deel van de cijfers vrij te geven. Ook werd er via omwegen voorgewend dat men een goed bereik had, en dit allemaal om potenti\u00eble adverteerders te kietelen om toch vooral voor het betreffende station te kiezen en daar dus het reclamegeld heen te laten stromen.<\/p>\n