<\/a>Van Gend en Loos met paard en wagen in Amsterdam<\/p><\/div>\n
Tegen het einde van de negentiende eeuw stapte men af van het passagiersvervoer en richtte men zich op stukgoederenvervoer. Opslag en verdeelplekken kwamen er voor de onderneming in de omgeving van alle belangrijke stations in ons land waardoor er ook een betere samenwerking kon komen met de Spoorwegen. Uiteindelijk werd het bedrijf in 1928 overgenomen door de Nederlandse Spoorwegen. Het vervoer op de weg bleef echter gedaan onder de naam Van Gend & Loos met in het verkeer eerst nog steeds het paard en de wagen maar later, toen het verkeer veel drukker werd, de herkenbare vracht- en bestelauto\u2019s.<\/p>\n
En dat zou decennia lang zichtbaar blijven totdat in 1986 het bedrijf werd verkocht aan Nedlloyd en nog weer later, in 1999, doorverkocht aan de Deutsche Post AG. Deze laatste onderneming liet vier jaar later drie dochterbedrijven fuseren zodat er een bedrijf ontstond, waarvan de medewerkers zich gingen bezig houden met expresvervoer, vrachtvervoer en logistiek onder de naam DHL. Ook deze onderneming is duidelijk zichtbaar en herkenbaar als het gaat om de diverse transportmiddelen op de weg.<\/p>\n
Vele decennia zijn dus de auto\u2019s van Van Gend & Loos herkenbaar in het straatbeeld geweest. Opzienbarend was de introductie, in augustus 1971, van een elektrische bestelwagen, aangeschaft voor een bedrag van f 29.000,--, die destijds proef draaide in de Utrechtse stadsbesteldienst van het bedrijf. De proef met deze wagen, die een snelheid haalde van 40 kilometer per uur en een actieradius had van 60 kilometer, verliep dermate bevredigend dat de directie overwoog op lange termijn alle 700 wagens van de stadsbesteldiensten in Nederland door elektrische exemplaren te vervangen.<\/p>\n
Ik kan mij echter niet herinneren dat ik er in Groningen ooit een elektrisch exemplaar van Van Gend & Loos heb zien rondrijden. Een probleem was in 1971 voorshands nog dat de wagen met zijn accu's zo zwaar was dat deze binnen de categorie vrachtwagens viel. Dat betekende weer dat een groot deel van de beschikbare chauffeurs, die niet in het bezit waren van een zogenaamd groot rijbewijs, niet bevoegd waren deze elektrische bestelwagen te berijden. Dat was niet alleen een beperking voor deze chauffeurs maar ook voor de onderneming zelf. De enige oplossing was dat chauffeurs, die een zogenaamd klein rijbewijs (BE) hadden, zouden kunnen gaan voor een opleiding tot vrachtwagenchauffeur.<\/p>\n
Trouwens het ging om een van origine Britse wagen van het merk Commer. De types BF en de Walk-Thru waren een bekende verschijning door hun inzet in het landelijk pakketvervoer van Van Gend & Loos. De wagens hadden een schuifdeur, die in gedachten ik zo weer hoor gezien het opvallende geluid. De auto had een carrosserie van polyester en als je de Commer bestelauto vergeleek met andere bestelwagens dan kon je duidelijk zien dat de wagens van Van Gend & Loos smaller waren.<\/p>\n
De wendbaarheid bleek zeer groot en de toch wel zeer zware wagen accelereerde behoorlijk fel. En weg was de auto op pad naar een volgend adres. De wagen werd in de nachtelijke uren opgeladen want de actieradius bleek destijds genoeg voor gebruik voor een dag in Utrecht. Op internet is een filmpje te zien over de introductie van de elektrische bestelwagen:<\/p>\n