tekst: Hans Knot foto: Rosa King en Rob Olthof (midden) - archief SMC

Stichting Corona richtte ook de Radio Monique fanclub op. Klik op afbeelding voor een advertentie uit 1985
Corona’s naam in een totaal andere richting als het vernietigende virus was in de radiowereld al actief in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Pas na het lezen van een oude editie van Free Radio Magazine kwam de herinneringen van het kortstondig bestaan van ‘Corona’ weer naar boven. Als audio- en video-adviseur, sinds 1978 bij de Stichting Media Communicatie, kreeg ik vaak een stortbui aan plannetjes en ideetjes over mij heen, die werden aangegeven door de toenmalige SMC leider Rob Olthof.
Maar er was meer, We gaan terug naar een eigen rubriek die Rob Olthof had in het FRM en wel in die van de maand juni 1974.
‘Als fan van Radio Caroline en als vrij radio-organisatie is het logisch dat bij zo’n belangrijke gebeurtenis er een plaat en een gedenkboek dient uit te komen. (20 jaar Caroline). Nu is het niet zo moeilijk om wat radio-opnamen uit te monteren, maar wij van S.M.C. wilden met iets bijzonders komen. Enige jaren geleden schreef een meisje uit Amsterdam voor ons het liedje over Caroline, namelijk toen reeds in 1981 de terugkeer werd verwacht. We hadden dus een tekst, zonder een melodie.
Een kennis van mij wist echter een drietal muzikanten op te sporen, waarvan de leider de muziekjes schreef. Nadat Frans Landmeier voor Arkus in 1983 de single ‘Scanner’/ ‘Help, alarm, politie’ had opgenomen vroeg ik hem een melodie te schrijven voor ‘Welcome Caroline’. Aldus geschiedde. Op mijn kantoor was er een meisje die graag een plaatje wilde opnemen en dus vertrokken wij op druilerige dag naar de Xanadu Studio in Haarlem. Selma stond krom van de zenuwen. Om 10 uur ’s morgens stond de crew de apparatuur al uit te pakken. Binnen drie uur stond de melodie op de band.
https://www.youtube.com/watch?v=9d9TBrJJqhg
Frans Landmeier zong vervolgens zijn deel van de tekst in en vervolgens was het de beurt aan Selma. Teneinde haar over de drempel te helpen had ik een fles vieux meegenomen. Na twee cola’s met een tic ging het van een leien dakje. Echter, het bleek dat de mixage van de twee stemmen niet zo eenvoudig was. Nadat Frans op de piano de juiste toonhoogte voor Selma had gevonden verliep het mixen gesmeerd.’