Per seconde wijzer

'Per seconde wijzer', presentator Berend Boudewijn met kandidate Iris Cats, 23 oktober 1967 - foto: Collectie Anefo

tekst: Hans Knot

Eind augustus 1967 was in de Nederlandse Dagbladpers het bericht te lezen dat, na maandenlange voorbereidingen, de VARA in het nieuwe televisieseizoen een quiz ging uitzenden, waarin maximaal een som van f 5000,-- was te winnen, voor die tijd een prachtig bedrag. Ook werd bekendgemaakt dat het hoofd van de afdeling amusement van de VARA TV zelf de presentatie van het programma zou doen. Het ging daarbij om Joop Simons.

Ook kondigde men via een persbericht aan dat de aanloopkosten behoorlijk hoog waren vanwege onder meer de productiekosten van meer dan 200 filmpjes, die de vragen tijdens het quizprogramma gingen begeleiden. Het was in die tijd de duurste quiz die ooit op de Nederlandse televisie werd vertoond. Het bedrag van f 5000,-- maximaal had te maken met wettelijke voorschriften maar tevens met de afspraken tussen de toenmalige omroepverenigingen dat men tijdens quiz- en amusementsprogramma’s, waarin geld of prijzen waren te winnen, elkaar niet zouden overbieden. Per spelronde kon een deelnemer slechts 999.99 verdienen en diende dus minimaal 5 speelronden te winnen, alvorens het bijna maximale bedrag kon worden gewonnen.

Ook werd bekendgemaakt dat het deelnemen aan het quizprogramma niet was weggelegd voor de doorsneekijker maar dat men zeker een brede kennis diende te hebben over een groot aantal onderwerpen alvorens te kunnen worden geselecteerd voor deelname. Per speelronde, die 20 minuten duurde, waren er 36 vragen die werden gesteld.

Op 8 oktober 1967 wist de Gemeenschappelijke Persdienst, via een van de vaste ‘televisiekijkende journalist’ in de aangesloten kranten, te melden dat de eerste confrontatie met de nieuwe VARA Quiz van zijn kant een plezierige ontmoeting was geweest. Het werd een aanwinst gevonden voor de Nederlandse televisie met Joop Simons als de rustgevende presentator. Er waren twee kandidaten, die beiden overgingen naar de tweede ronde, namelijk de heer W. van de Veer uit Utrecht en Iris Cats uit Rotterdam. Het programma, dat onder regie van Ellen Blazer werd uitgezonden, mocht zeker vele vervolgen hebben. Helaas was het slechts een eenmalige presentatie van Joop Simons, daar hij ernstig ziek werd en twee maanden later kwam te overlijden. Voor de rest van het seizoen en de twee daarop volgende werd de presentatietaak overgenomen door Berend Boudewijn, waarna het programma van de televisie verdween.

De VARA programmaleiding had het programma idee overgenomen van een Frans concept van Pierre Bellemare en heette van origine ‘Pas une seconde à predre’ terwijl in het begin sommige Nederlandse kranten het programma aankondigden als ‘Wijzer per seconde’.

Maar na het derde televisieseizoen, dat startte in september 1969, verdween het dus van het scherm en zou het bijna twintig jaren duren alvorens het programmaconcept, met aangepaste regels, weer te zien zou zien op de VARA televisie in presentatie van Kees Driehuis, die het bijna drie decennia tot een groot succes maakte. Helaas kwam hij in oktober 2019 op 67-jarige leeftijd te overlijden aan de gevolgen van blaaskanker. Wel dient vermeld te worden dat Driehuis een grote carrière beleefde via zowel radio als televisie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Kees_Driehuis

Na zijn afscheid van het programma ‘Per seconde wijzer’ in 2018 werd de presentatie overgenomen door Erik Dijkstra