Boom! Pow! Batman!

tekst: Hans Knot

De televisie werd in de tweede helft van de jaren zestig door de golf van babyboomers toch wel meer bekeken dan voorheen het geval was. Niet alleen het gegeven dat er meer zendtijd was gekomen maar ook het aanbod was geprofessionaliseerd, waardoor het kijken aantrekkelijker werd. Op 1 oktober 1964 was de start van Nederland 2 officieel ingewijd door de toenmalige NTS voorzitter Emiel Schütenhelm. Eerder dat jaar, in maart, waren de testuitzendingen begonnen en werd het duidelijk dat er door de overheid geld beschikbaar zou worden gesteld, dat noodzakelijk zou zijn voor 18,5 uur extra zendtijd per week en waarbij 1 uur was gereserveerd voor uitzendingen in Eurovisieverband.

Een deel van de Nederlandse kijkers had – mits ze de uitzendingen vanaf het REM-eiland hadden kunnen ontvangen – al kennis kunnen nemen van een aantal voor die tijd uitstekende Amerikaanse series. En na de opening van Nederland 2 besloten de publieke omroepen incidenteel ook over te gaan tot aanschaf van één of meerdere Amerikaanse televisieseries.

Eén van de in 1966 zeer populaire series was: ‘Batman’, waarbij vooral de merchandise veel geld in het laatje zou brengen bij de productiemaatschappij. Zelfs werd er door een jinglemaatschappij een pakket gemaakt op het thema van ‘Batman’ onder de noemer ‘That Man’. Het was in Europa dat het radiostation Swinging Radio England dit speciale pakket – uiteraard ingezongen voor SRE – introduceerde.

De programmaleiding van de afdeling televisie bij de KRO besloot de televisierechten voor ons land te nemen en kocht de eerste Batman-serie, bestaande uit 13 afleveringen, aan. Rollen waren ondermeer weggelegd voor Bruce Wayne in de rol van Batman; Richard ‘Dick’ Grayson als Robin, Police commissioner was James Gordon, Police chief O’Hara - Stafford Repp John Linseed, mayor of Gotham City - Byron Keith Barbara Gordon en heel belangrijk ook was de Batgirl, die door Yvonne Craig werd gespeeld.

Batgirl op haar motor

De serie was een productie van William Dozier, William P. d’Angelo en Howie Horwitz. De krachtpatser Batman en zijn opgewonden helpertje Robin hadden, zo bleek eind mei 1967, al vrij snel hun langste tijd bij de Nederlandse televisie gehad. Hoewel er van deze Amerikaanse serie voldoende afleveringen klaarlagen om er nog enkele seizoenen mee door te gaan, had de programmaleiding van de KRO besloten met ingang van het nieuwe winterseizoen 1967-1968 de serie Batman van de beeldbuis te bannen.

Na de bekendmaking van de stopzetting volgden er nog vier afleveringen. In een persbericht maakte men de reden bekend: ‘Zoals bekend is vooral van de kant van de pedagogen veel bezwaar gemaakt tegen deze serie, die voor de jeugd is bedoeld. Deze bezwaren hebben bij het nemen van het besluit alleen op de achtergrond meegespeeld.’

De voornaamste reden om met de serie te stoppen werd in het persbericht ook bekend gemaakt: ‘We hadden 13 afleveringen gekocht en we vinden Batman niet goed genoeg om er mee door te gaan.’ De serie werd ook de ouders deels afgekeurd omdat er zo veel griezelige dingen in gebeurden die nog niet waren verteerd als de kinderen naar bed werden gebracht.

Het is de vraag of de ouders de serie als realistisch hebben beschouwd of toch wel hebben ingezien dat het deels met een glimlach diende te worden bekeken. In de jaren negentig was er een animatieversie van Batman op de televisie waarin ook ‘Pedagogisch’ werd opgetreden en Robin heuse billenkoek kreeg. Ach de industrie is er al die jaren goed op ingesprongen en menige jongen heeft, al dan niet heerlijk, geslapen in zijn eigen Batman pyjama.