tekst: Hans Knot
Opsporing verzocht, je zoekt op internet en krijgt bijna alleen maar verwijzingen naar het al decennia lange populaire programma, waarin wetsovertreders al dan niet succesvol worden gezocht en gevonden. Interactief kunnen de kijkers al die tijd al deelnemen en worden tijdens de uitzending of in de week erna op de hoogte gehouden van de vorderingen in de aangebrachte onderwerpen.
Ik trof een andere link aan en wel naar een artikel dat we in 2007 al openbaarden via Freewave en Soundscapes Journal, namelijk de door Arno Weltens geschreven geschiedenis over de Politie Radio Omroep tussen 1925 en 1947. Maar er was ook een redelijk succesvol radioprogramma ‘Opsporing Verzocht’ dat in het seizoen 1962-1963 voor het eerst de ether in werd geslingerd door de NCRV.
In voornoemd winterseizoen hadden op de donderdagavond honderdduizenden luisteraars afgestemd op het programma van de NCRV, waarin wekelijks twee Nederlandse echtparen, die volkomen vrijwillig voor één etmaal de scheiding voor man en vrouw accepteerden. Onder het motto ‘Opsporing Verzocht’ kregen ze de mogelijkheid via het gebruik van de microfoon de hereniging weer tot stand te brengen, maar dat ging niet zomaar.
Het was een wedstrijd waarin overal in Nederland plekjes werden gezocht waar de man of de vrouw kon worden weggestopt. Op het podium in de NCRV-radiostudio stond een glazen spreekcel, waarin de achtergebleven man of vrouw plaats nam en waarin het eerste, prille, contact naar de scheiding tot stand kwam. Elk echtpaar kreeg 600 seconden de gelegenheid om ‘het geheim van de ontvoering’ te onthullen. Wie het eerst van de deelnemende koppels tot een goed resultaat kwam, won de hoofdprijs. Een bedrag groot genoeg om er een aantal kilometers mee af te leggen, gelijk aan het aantal seconden dat overgebleven was op de grote elektronen teller in de studio.
Vlak voordat het programma in het seizoen 1963/1964 opnieuw werd opgestart maakte de NCRV bekend dat in het programma ‘Opsporing Verzocht’ de geldprijzen kwamen te vervallen. De NCRV heeft er altijd een hekel aan gehad prularia als prijzen ter beschikking te stellen om prijswinnaars van spelprogramma’s tevreden te stellen. Voor de nieuwe serie had men destijds bedacht dat de deelnemende echtparen voor zichzelf de prijzen gingen bepalen. Tijdens de bezoeken, die aspirant deelnemende echtparen aan huis kregen, werd bepaald welke hartenwensen voor hen nog konden worden vervuld.
In de tweede serie van ‘Opsporing Verzocht’ werden de luisteraars dus in iedere aflevering verrast, met welke verlangens de echtparen nog hadden. De prijzen waren in aflopende waarde, voor elk echtpaar anders en zelfs het verliezende paar per uitzending had de kans een hartenwens vervuld te zien al lag de waarde van hun prijs aanzienlijk lager dan die van het winnende echtpaar.
Voor de winnaar van elke week was er nog een andere kans want een competitiekarakter werd toegevoegd. Uit een serie van zes wedstrijden kwam het echtpaar naar voren dat de kortste tijd voor de opsporing noteerde. Na twaalf weken kwam er dus een tweede ronde, waarin de supersnelle speurneuzen van de eerste zes en de tweede zes wedstrijden tegen elkaar uitkwamen. Daarna volgde andermaal een serie van twaalf, die wederom een topscorer opleverde en op die manier kon men op de laatste uitzendavond twee echtparen tegen elkaar laten spelen om de uiteindelijke seizoen winnend echtpaar te kunnen huldigen. De winnaar kreeg een onvergetelijk cadeau uitgereikt als herinnering aan de veel beluisterde wedstrijddagen van ‘Opsporing Verzocht’.
Uiteraard was in de programma’s ook ruimte voor muzikale onderbrekingen, die werden verzorgd door het Studio Orkest onder leiding van Harry de Groot. De spelleiding was in handen van Goos Kamphuis en de presentatie werd door Gerard Rakers verzorgd. En voor de productie stond destijds Lex Karsemeyer garant. Het programma werd dus op donderdagavonden door de NCRV uitgezonden maar de opnamen vonden op de daaraan voorafgaande zaterdagmiddag gedaan. Helaas hebben we destijds geen opname van dit programma voor de toekomst vastgelegd en ook via het internet is over deze versie van ‘Opsporing Verzocht’ tot nu toe helemaal niets terug te vinden.
