tekst: Henk Kruize
Recentelijk las ik weer een van de nostalgische columns van Hans Knot en wel over het jaar 1965. De inhoud was zo herkenbaar en ik wil derhalve graag ook wat herinneringen aan dat jaar delen.
Als ik ‘1965’ zeg is het eerste wat mij te binnen schiet mijn ziekenhuis opname. Als 9-jarige moest ik in juli 1965, net voor mijn 10de verjaardag, een operatie ondergaan waardoor ik 10 dagen op de kinderafdeling van het ‘R.K. Sint Anna Ziekenhuis’ in Geldrop kwam te liggen. Nu voerde dit ziekenhuis heel trots de toevoeging ‘R.K.’ voor haar naam en dat was te merken ook. De kinderafdeling werd gerund door 7 verpleegsters/nonnen, waarvan 2 jonge meisjes en de andere 5 hadden al heel wat kilometers op hun teller staan, de 2 jonge meisjes en 2 van de wat belegen verpleegsters/nonnen waren wel lief tegen de kinderen maar de andere 3 vielen voor 100% in klasse ‘Zuster Sekreetia en Zuster Serpentia’.
Gelukkig mocht ik na 10 dagen weer naar huis en om me een beetje te troosten mocht ik, toen we naar huis gingen, een plaatje kopen bij platenzaak ‘Foole’ in Geldrop. De single ‘I'm alive’ van The Hollies kocht ik, prachtig nummer en tot de dag van vandaag, als ik het intro van dat plaatje hoor, dan zie ik dat oude ziekenhuis weer voor me.
Ik zat in 1965 in de 4de klas van de ‘Grrrristelijke Lagere School - Met Den Bijbel - Prinses Beatrix’ en in die 4de klas hadden we een leraar dhr. van Mameren en die gaf les ‘Met den bijbel in den hand’. Ik had in dat jaar ontdekt dat als ik mijn transistorradio op het aanrecht in de keuken bij de waterleiding zette dat ik dan heel goede ontvangst had van Radio Veronica en al rap ontdekte ik de Top 40 met Joost den Draaijer en hield de standen bij door het ‘phonetisch’ in een schoolschriftje op te schrijven.
Dat schriftje nam ik mee naar school op de maandag en met mijn vriendje Egbert van Lopik, die in de klas naast mij zat, ‘evalueerden’ wij de standen van de toenmalige hits. Op een dag had Egbert een foldertje bij zich van ‘Coral records’, dat hij stiekem van zijn oudere broer had meegenomen, en in dat foldertje stonden alle platen van Buddy Holly. Maar, oh wee, Meester van Mameren ontdekte het, hij nam het foldertje van Egbert af en verscheurde het voor de klas met de opmerking: "Kijk kinderen, dit is nu muziek van den duivel!!!!", Egbert in tranen en later toen hij thuis was gekomen nog een keer in tranen toen hij een flink pak slaag van zijn oudere broer kreeg.
1965 was ook het jaar dat mijn vader zijn rijbewijs haalde en onze familie in het trotse bezit kwam van een tweedehands DAF 750 Daffodil met het leuke kenteken JK-00-07. Voor mijn vader was dat autootje een uitkomst want Pa werkte in Valkenswaaard bij ‘Brabantia’ en dat was van Geldrop naar Valkenswaard toch zeker 17 kilometer heen en 17 kilometer weer terug, en dat elke dag op zijn kloeke Solex. Het kenteken JK-00-07 inspireerde mijn oom Rob, een groot James Bond liefhebber en een jongere broer van mijn vader, om het autootje voortaan om te dopen in "James Kont 00-07". Het autootje heeft nog tot 1967 dienst gedaan en daarna maakte een rookpluim onder de motorkap een einde aan het leven van James Kont-00-07, het autootje had zijn SPECTRE gevonden.
Een andere mooie herinnering is dat ik elke woensdagmiddag met mijn moeder mee naar de markt ging. We aten dan samen bij de viskraam een gerookte Pieterman, ik mocht een grammofoonplaatje kopen, en die heb ik nog allemaal. Op de terugweg naar huis even bij Cafetaria ‘Pietje en Mietje’ langs en aten we een frietje, zo'n puntzakje, voor de prijs van 25 cent. Het was het eerste en toen nog enigste cafetaria van Geldrop. Eigendom van Piet Theeuwissen en zijn vrouw Mietje, een grote forse vrouw met haar op haar armen waar een bootswerker nog schrik van zou krijgen. Het hele assortiment was friet, mayonaise, piccalilly, kroket, knak-en bockworst, nasibal en varkenspoten in het zuur. Piet was, zoals ze dat noemen, een stevige drinker, en vaak zag je dan ook het bordje ‘Heden Gesloten’ aan de deur hangen als Piet weer eens teveel alcohol genuttigd had.
O ja, bij deze nog een leuke klassenfoto uit 1963/64. Ik zit als 8- jarige op de 2de rij van voren en als 3de rechts, met wit hemd en vlinderstrikje. We zaten met 32 kinderen in de klas en later werden dat er nog meer.
