tekst: Magda Emmelkamp foto: Kleine Appelstraat Groningen
Herinneringen aan de zestiger jaren. Op de ansichtkaart zie je de Kleine Appelstraat op de hoek van de Nieuwe Boteringestraat in Groningen in wat bekend staat als de Hortusbuurt. Dit omdat in de gebied tot de eind jaren zestig van de vorige eeuw de Hortus Botanicus van de Rijksuniversiteit was gevestigd.
Al kijkend naar de ansichtkaart kwamen er zoveel herinneringen bij Magda Emmelkamp naar boven, dat ze besloot deze bijdrage te gaan schrijven. ‘Op de hoek was de winkel van meneer Blikslager waar onder meer een leesbibliotheek was, waar mijn vader elke week boeken leende en soms ging ik met hem mee! In Groningen had je destijds, vooral in de noordelijke stadsdelen van die kleine private leesbibliotheken.
Het was op vrijdagavond of zaterdagmorgen dat er een bezoekje werd gedaan aan de winkel. Later, in mijn tienerjaren, kocht ik daar maandelijks een Muziek Expres (75 cent), die telkens bij een nieuwe uitgave in de voordeur was opgesteld! Eén van mijn mooiste pre-tienerherinneringen en wel vanwege de spanning die er opkwam of er ook artikelen maar meer nog foto's van mijn idolen in stonden, zoals The Monkees en vooral Dave Berry. Want ik was zo verliefd op hem.
De foto's scheurde of knipte ik er uiteindelijk uit en hing ze in mijn slaapkamer op mijn groen geverfde muur en natuurlijk met een visnet aan het plafond. En de meer kleine foto's gingen in mijn schoolagenda. Jammer dat ik mijn schoolagenda's niet meer heb want toen wij rond mijn twintigste jaar gingen verhuizen vroeg mijn moeder wat te doen met die ‘oude’ schoolagenda's op zolder. Ik zei dat ze deze maar weg diende te gooien. Mijn moeder vroeg nog of ik dat wel zeker wist en geïrriteerd zei: “weg ermee”. En nu heb ik zo'n spijt en daarom heb ik de schoolagenda's van mijn dochter bewaard en nog op mijn zolder liggen. Later, toen meneer Blikslager de winkel sloot in verband met zijn pensioen werd hij tot zijn dood de buurman van mijn ouders aan de Noorderbinnensingel, waar zijn partner nu nog steeds woont.
Note: welk meisje (of jongen) in Nederland was niet verliefd op Dave Berry? Hij maakte destijds, net als de Beatles, een rondvaart door de Amsterdamse grachten met aan weerszijden op de kades gillende meisjes. Echt, zo populair was hij. Ik wilde natuurlijk ook daar naar toe maar ik was pas 14 en mocht niet van mijn ouders wat ik goed begreep. Maar het maakte wel dat ik mij eenzaam voelde want ik hoorde daar als fan natuurlijk bij te zijn. Decennia later zou hij naar Veendam komen voor een 60’s show en onze lokale krant (ik meen de Loeks maar kan ook Gezinsbode geweest zijn) riep mensen op om hem te verwelkomen op vliegveld Eelde. In de 60's was daar een grote mensenmassa op af gekomen inclusief een politiebataljon om alles in goede banen te leiden. Op het vliegveld Eelde kwam er zeggen en schrijven maar één fan opdagen. Zo vergankelijke is roem dus!
