Het kortstondige bestaan van tijdschrift Loeloe

tekst: Hans Knot

Soms, bij het spitten in archieven, kom ik iets tegen waarvan ik dan denk er nooit eerder over te hebben gehoord. Zoals een bericht in de rubriek ‘minuut nieuws’ van het Nieuwsblad van het Noorden van 5 juni 1971. Een rubriek waarin iedere werkdag weer allerlei razendsnel te lezen berichtjes werden gepubliceerd. Die dag werd onder meer vermeld dat de uitgeverij N.V. Spaarnestad uit Haarlem een nieuw tijdschrift in de markt zette met een oplage van liefst 700.000 exemplaren.

Het betrof ‘Loeloe’, een tijdschrift waarin de redactie zich zou gaan richten op de jeugd van 13 tot 20 jaar, met nadruk op meisjes in die leeftijdsgroep. De inhoud zou vooral gericht worden op popmuziek en eigentijdse informatie, een omschrijving waarmee je alle kanten op kon. Het bericht eindigde met de mededeling dat tot eindredacteur ene Will Meulenberg was benoemd.

Ikzelf had er nog nooit van gehoord, laat staan dat ik het tijdschrift, dat voor wekelijkse publicatie was bestemd, ooit in de tijdschriftenhandel heb gezien. Dan maar eens zoeken op het grote internet waar ongetwijfeld het een ander te vinden is, waarbij ik ben afgegaan in gedachten betrouwbare informatie te vinden en onzinnige informatie te vermijden. Zo kwam ik terecht op een internet site van Harry Knipschild, waar hij al van een berichtgeving inzake het toen toekomstige blad van 31 maart 1971 meldde. Het artikel, waarnaar hij verwees, was geschreven door een toen 25-jarige journalist die aan het begin van een mooie loopbaan stond, namelijk Paul Witteman.

Deze schreef onder meer in zijn artikel, dat in de Telegraaf verscheen: ‘Er komt een blad op de markt voor jongeren tussen de dertien en zeventien jaar met pop, mode, varia en actualiteiten. Gemikt wordt op een oplage van honderdduizend exemplaren. Aan de lancering is een uitgebreid onderzoek voorafgegaan, waaruit bleek dat met name bij meisjes van die leeftijd een ‘gat’ in de markt ligt voor een popblad als Loeloe.’ Duidelijk dat de verwachtingen de daarop volgende drie maanden wel naar beneden werden bijgesteld.

Uit het verhaal bleek ook dat de eerder genoemde Will Meulenberg op papier dan wel hoofdredacteur ging worden van het tijdschrift ‘Loeloe’ maar dat in de praktijk het journalistieke werk vooral zou worden uitgevoerd door een team van jongeren, onder aanvoering van Truus Bos en Ron Heijmans.

De directie van de Uitgeverij de Spaarnestad verwachtte dus dat Loeloe meer door meisjes dan door jongens gelezen zou worden. Onderzoek had ook uitgewezen dat de andere muziekbladen meer vrouwelijke dan mannelijke kopers schenen te hebben gehad. Bijzonder trots waren de samenstellers op het inleg-affiche dat bij iedere aflevering van ‘Loeloe’ was ingesloten. Deze was uiteraard bedoeld om aan de wand in de slaapkamer van de lezers te worden opgehangen.

In het artikel werd Ron Heijmans ook zelf aan het woord gelaten. “De plannen voor Loeloe spelen al ruim een jaar. We hebben eerst aan een maandblad gedacht, maar langzaam zijn we naar dit concept toe gegroeid”. Hij doelde daarbij op een wekelijkse uitgave. Ron toonde zich gelukkig dat een aantal pagina’s pas een paar dagen voor Loeloe de deur uitging klaar diende te zijn. ‘Daardoor kunnen wij in het blad, dat iedere vrijdag in de verkoop komt, bijvoorbeeld nog een concertrecensie van het vorige weekend plaatsen’.

Maar de verkoop bleef ver onder de verwachtingen en na 11 weken besloot de directie van Uitgeverij De Spaarnestad de kraan voor deze publicatie dicht te draaien. Ondanks het gegeven dat lange tijd daarvoor een onderzoek onder de lezers van het blad ‘Tina’ had uitgewezen dat er een markt was voor een blad als ‘Loeloe’. Het bleek dat er nooit een omzet hoger dan 50.000 exemplaren per week was. Uiteraard was het blad niet alleen interessant voor de doelgroep maar ook voor potentiële adverteerders, die volop vooraf de eerste publicatie waren benaderd.

Men goochelde met cijfers en beweerde dat de leeftijdsgroep tussen 13 en 20 jaar, ook dat was bijgesteld, per jaar rond de 2 miljard gulden had te besteden. Maar helaas, na 11 afleveringen verdween Loeloe uit de collectie van tijdschriften die door de N.V. Spaarnestad op de markt werden gebracht. Alle vormen van onderzoek en een forse investering waren voor niets geweest.

 

Gebruikte bronnen:
http://www.harryknipschild.nl/harryknipschild.nl/102-popmuziek-artikelen-vanaf-300/588-311-ron-heijmans-in-muziek-en-media
Nieuwsblad van het Noorden jaargang 1971