Kijkbuiskinderen in Museum van de 20ste Eeuw

foto's: Jan van Heeren

Nog tot aan het einde van dit jaar is de fantastische tentoonstelling "Kijkbuiskinderen, 70 jaar kindertelevisie" te zien in het Museum van de 20ste Eeuw in Hoorn.

Nooit eerder waren er zoveel attributen uit de historie van de Nederlandse kindertelevisie te zien.

Het is een aaneenschakeling van 'o ja'-momenten met onder andere: de speelpoppen van IJsco de IJsbeer, het KRO-vlaggetje van tante Hannie Lips, het koffertje van Okkie Trooy, aapje Joekie, het postbodepak van Ab Hofstee uit Oebele, Rikkie & Slingertje, de blouse van Tim Tatoe, originele bladmuziek van diversie tv-series, diverse attributen uit de series Pipo, Swiebertje en Ja Zuster, Nee Zuster.

Ook modernere tijden zijn vertegenwoordigd: Mega Mindy, Ik Mik Loreland en Kabouter Plop om maar wat te noemen.

U zou het eigenlijk zelf moeten gaan bekijken, maar hieronder een aantal foto's om u een indruk te geven.


Reactie vanuit Brabant door Henk Kruize

Het bovenstaande artikel bracht me even weer terug naar mijn ouderlijk huis in het begin van de jaren '60. Onze eerste TV kwam in 1962, een toestel met alleen VHF, kanalen 2 tot 13. Uiteraard kwam een antenne op het dak met drie antennes, eentje voor Roermond kanaal 5 Nederland, eentje voor de Belgische TV, de Vlaamse BRT en de Wallonische RTB en eentje voor kanaal 9, de Duitse TV.

Het toestel werd in 1963 ingeruild voor een TV met UHF, toen Nederland 2 op kanaal 21 in de ether kwam. En het leuke is dat ik dat toestel nog altijd in mijn bezit heb, een van de relikwietjes van mijn ouderlijk huis die ik nooit kwijt wil... Ik zie nog de trots op het gezicht van mijn vader toen hij, met een zelfgemaakte kanaal 11 antenne, dik in de ruis, wat beelden van TV-Noordzee ontving.

Op woensdagmiddag was het om 17 uur, net als op zaterdagmiddag, ‘Kinder TV’ om 17 uur en ik lees de laatste tijd veel over deze programma’s in onder meer Aether, en nu dus ook in Freewave Nostalgie.

Okkie Trooy, ik kan het me nog zo voor de geest halen, net als op de Duitse TV ‘Geschatte, meine Name ist Cox’, een detective serie die in de vroege avond werd uitgezonden en dat het favoriete programma van mijn vader was. En vergeet niet ‘Musik aus Studio-B’ met Chris Howland wat altijd bij ons bekeken werd. Helaas lees ik bijna nooit iets over ‘vrouwtje Bezemsteel’ wat ik toen ook vaak op TV zag.

Ik verlang wel eens terug naar die tijd, Televisie was toen iets magisch en nu is het de gewoonste zaak van de wereld. Soms, en dan ben ik misschien een ouwe knar die nostalgisch is, wil ik wel eens dat ik mijn jeugd tot mijn 20ste levensjaar zo weer over zou kunnen doen. Maar dan wel zo als vroeger, ik zou nu geen 14 meer willen zijn, als ik lees dat 12-jarigen elkaar neersteken.