tekst: Hans Knot foto: studio Hilversum III (Itsramon - Eigen werk, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=19358056)
Het is al weer een tijdje geleden dat we deel 3 hebben gepubliceerd gevuld met herinneringen aan 1967. In eerdere afleveringen stond ik ook stil bij de beluistering van Hilversum 3, die ik tot en met de donderdag destijds heb beschreven. Dus zijn we aangeland bij de vrijdag als het ging om de beluistering van Hilversum 3 in de maand oktober van 1967.
Deze dag was heel versnipperd tussen de VARA, NRU, TROS, VPRO en AVRO. De VARA was als eerste er met ‘Plaatjes voor de pep’ met Piet Wielinga. Om 11 uur vervolgens de beurt voor de NRU, die KRO presentator Kees Schilperoort wat extra salaris gunde, waar tegenover de presentatie van ‘Doordraaien en verversen’ stond. Daarna was het de beurt aan de VPRO met ‘Ons kent ons’. Om half 2 ‘Help’ met om 2 uur de overname door de TROS waarin tot 3 uur plaatjes werden gedraaid, die in dezelfde week waren geperst en voor het eerst op de radio werden voorgesteld door Annet de Langen.
Om drie uur in de middag vervolgens drie uur lang de AVRO op het popstation met ‘Muziekantjes’ (wetenswaardigheden uit de lichte muziek wereld), ‘Operette Varia’ en de ‘Zingende Boogie’. En ik moet heel eerlijk bekennen dat ik me van die hele vrijdag niets meer kan voorstellen en waarschijnlijk dan ook heel weinig Hilversum 3 op had staan, of mijn oren afsloot voor het slechte aanbod destijds.
Een zwart jaar was 1967 voor België met de nadruk op Brussel met een enorme brand in het warenhuis Innovation op 22 mei. Er vielen bij de brand liefst 343 doden, waarbij veel slachtoffers vielen bij het uit paniek uit de ramen springen van het warenhuis. Daarnaast waren er meer dan 150 gewonden. De oorzaak van de brand is vreemd genoeg nooit bekend geworden. Het enige dat duidelijk werd is dat de blusinstallatie, aanwezig in het warenhuis, ruim onvoldoende was. Ook de brandsignalering bleek veel te veel te lijken op een belletje dat normaal te beluisteren was wanneer een groep medewerkers kon gaan lunchen.
Na dit zeer trieste moment uit de Belgische geschiedenis van 1967 keren we terug naar de programmering van Hilversum 3 om ten slotte een overzicht te geven van de zaterdag, die om 9 uur een aanvang nam met de KRO en het programma ‘Djinnn’ waarin niet alleen de nieuwe muziek maar ook de moppen van Jan Blaaser. Een typisch programma dat me wel weer bekend in de oren klinkt en zeker bij het wakker worden op de zaterdagochtend werd gehoord.
Jan Blaaser verscheen ook veelvuldig op de televisie in tal van programma’s en was afkomstig uit het theatergezelschap ‘St. Germain des Prés’, waarin ook Henk Elsink – een tijdgenoot van Blaaser - afkomstig was. Hij had in de jaren zestig al een lange carrière achter de rug als entertainer en acteur. Ook ging hij als conferencier het land in op feestavonden voor verenigingen en bedrijven. Vaak wordt vergeten dat Blaaser vele komische stukken heeft geschreven als ‘Potasch en Perlemoer op Vacantie’ en ‘Drie is te veel’.
Het werken tot 12 uur op de zaterdagen voor ambtenaren was in de zomer van 1967, wat ons bedrijf betreft, net afgeschaft en dus was het voor sommigen genieten van muziek, reportages en ook veel aandacht voor Veilig Verkeer Nederland, dat een eigen rubriek in het drie uur durende programma had. Om 12 uur, gelijk aan de vrijdag, was er weer een programma van de Nederlandse Radio Unie te horen. ‘De wereld rond in zestig minuten’ bracht dan ook muziek uit alle windstreken ten gehore.
Om 1 uur in de middag was de NCRV aan bod en was het of de tijd was blijven stil staan. ‘Ramblers Radio Reprises’ met The Ramblers onder leiding van Theo Uden Masman met muziek uit het rijke verleden. Samenstelling en presentatie Skip Voogd. Niets mis met dit programma maar het hoorde niet op Hilversum 3. Daarna kwam het programma ‘Zuidzeeserenade’ en eindelijk om 2 uur in de middag popmuziek in ‘Twienerama’, gepresenteerd door Tom Blom en de productie andermaal van Skip Voogd.
Om 3 uur op de zaterdagmiddag was er het programma gericht op de Twintigers en in de presentatie van Jan Fillekers, die toen ook al aan de weg timmerde als één van de leden van de groep Farce Majeur. De dag en tevens week werd afgesloten met het ook wel te pruimen programma ‘Strictly Country Style’ gevolgd door ‘Lichtvoetig’ waar alle omroeporkesten weer uit de kast werden gehaald. Als laatste een uur sport in ‘Hier en Nu Sportshow’, een programma dat niet werd overgeslagen al was het alleen maar om te horen hoe AVC of Sportclub Genemuiden het er weer hadden vanaf gebracht in hun Zaterdag Voetbal Klasse.
Een leuk incident vond op 11 augustus 1967 plaats. Toen de politieman Richard Couser, afkomstig uit de Californische plaats San José, geen toestemming kreeg de geboorte van zijn eerste kind bij te wonen, klonk hij zich met zijn handboeien aan zijn vrouw vast, tot de ziekenhuisautoriteiten toegaven. De 22-jarige Couser stond op het punt naar zijn werk te gaan, toen zijn vrouw Pernella merkte dat de baby zich aankondigde. Bij aankomst in het ziekenhuis bleek Couser de verloskamer niet te mogen betreden. De staf van de verlosafdeling het ziekenhuis had echter niet terug met de truuk van de handboeien, en voorzag de aanstaande vader van een witte jas. Moeder en dochter maakten na de bevalling het goed.
Op de leeftijd van 59 jaar overleed op 14 augustus 1967 in Amsterdam de journalist Bob Wallagh. De oudere lezer zal hem misschien nog wel herinneren. Hij werd bijzonder bekend in 1946 toen hij optrad als leider van de hersengymnastiek voor de AVRO radio met de rubriek ‘Hoe is de stand Mieke?’ Wallagh was al jaren aan de reportagedienst van de AVRO verbonden en gold vóór de Tweede Wereldoorlog als een expert op het gebied van de bokssport. Hij verzorgde onder meer de redactie van het blad van de Nederlandse Boksbond. Wallagh was voor de Tweede Wereldoorlog redactiechef bij het persbureau Vaz Dias en later ook redacteur van het Hollands Weekblad. Later is hij opgetreden als een verdediger van Han van Meegeren. Hij heeft over deze schilderijenvervalser vele artikelen en boekjes geschreven. Daarover een andere keer meer.