tekst: Hans Knot
Deze keer neem ik je nostalgisch mee naar de maand februari 1974. Op 9 februari bleek dat de AVRO had besloten te kiezen voor een nieuwe presentator voor het populaire weekend programma ‘Wie-kent-kwis’. Velen zullen het jammer hebben gevonden dat Fred Oster de nieuwe presentator was geworden, daar ze eigenlijk zijn voorganger liever het programma zagen presenteren. Maar het was een beslissing die in een paar minuten was genomen. Fred Oster was namelijk de producer van het programma. De show, die al zeven afleveringen had geteld, werd genoodzaakt overgenomen door Oster. De officiële presentator werd namelijk door de directie van de AVRO op staande voet ontslagen wegens vermeende dronkenschap waardoor deze niet in staat was geweest de presentatie op een waardige manier voor zijn rekening te nemen.
Het ging daarbij om Peter Knegjens, van huis uit leraar Nederlands en na de Tweede Wereldoorlog de radiowereld binnengekomen als sportverslaggever. Na zijn ontslag bij de AVRO zouden we nog geruime tijd van hem kunnen genieten, onder meer daar Kees Buurman hem vroeg zich te voegen bij het presentatieteam van ‘Met het Oog op Morgen’. Knegjens, die, als tekstschrijver in de reclamewereld, prachtige uitdrukkingen tot het Nederlandse volk liet komen, was de bedenker van bijvoorbeeld ‘Heerlijk Helder Heineken’.
Hij nam in 1974 een single op met als titel op de voorkant: ‘Dat ziet er gezond uit’. Het kwam niet verder dan een notering in de tipparade.
In 1989 besteedde de VPRO in het programma ‘De Radiovereniging’ aandacht aan de loopbaan van Knegjens, waarbij ook zijn werk als sportverslaggever goed werd belicht. Zeker de moeite waard dit prachtige radiodocument te beluisteren.
Ondertussen was er een golf van ontevredenheid merkbaar binnen de journalistieke wereld omdat binnen het NOS-bestuur meer en meer werd vergaderd zonder toelating van journalisten. Besloten vergaderingen werkten beter volgens het bestuur. Op de zogenaamde vragenuurtjes was al een aantal maal hierover gesproken met de voorzitter Schüttenhelm. En ondanks dat hij daarvoor zijn verontschuldigingen had aangeboden en beterschap had beloofd, werd er bijna niets veranderd. En volgens bepaalde journalisten was de situatie alleen maar erger geworden.
Leden van de Ondernemingsraad van de NOS mochten wel aanwezig zijn bij de vergaderingen maar de pers en eventueel publiek dienden geheel weg te blijven. Er was een foefje die het mogelijk maakte dat de vergaderingen een besloten item werden. In het reglement van orde was opgenomen dat wanneer de voorzitter drie andere personen bereid vond dat het een besloten vergadering diende te worden, was dit al genoeg de deuren voor anderen gesloten te houden.
Hadden we het net over Knegjens en zijn muzikaal uitstapje, dat weinig hit kansen had, dan kan ook nog gemeld worden dat in dezelfde periode ook weer een stukje zwart vinyl verscheen van Rob Out, voorman van Radio Veronica. Die keer samen met zijn toen 5-jarige dochter Birgit. Het nummer ‘Pappie wat gebeurt er’ was geschreven door Dimitri van Tooren. Helaas, maar ook deze song haalde hitlijsten niet en vertrok na drie weken uit de Tipparade. Zijn dochter vroeg aan vader Out wat er allemaal kon gebeuren als hij bijvoorbeeld zou komen te overlijden. Een liefderijk liedje dat toch wel meer hit potentie had dan ‘Dat ziet er gezond uit’.
Het Grand Gala du Disque werd ook weer in het voorjaar van 1974 gehouden. Tal van artiestennamen werden er in de weken vooraf bekend gemaakt. Jurgen Marcus, Tony Orlando and Dawn, Three Degrees, Dobbie Gray, Barry White, Georges Moustaki en Cornelis Vreeswijk. Zo maar een greep uit het programma. De presentatie was in handen van Willem Duys, die in 1974 werd bijgestaan door Willem van Kooten. Er kwam trouwens op 15 februari, de dag dat het festival was te zien en te beluisteren vanuit het RAI complex in Amsterdam, een einde aan een mooie traditie daar een eind kwam aan het Grand Gala du Disque.
Dan kwam ik nog een aantekening tegen waarin een in het noorden van ons land destijds populaire groep, een fanclub had waarvan het bestuur het stoom uit de oren kwam. Wat was namelijk het geval? De toen bekende radio- en tv-presentator, en tevens omroeper, Hans van Willigenburg (KRO) had het verbruid bij de fans van het Hoogezandster orkest Ellen and the Moodmakers. Aanhangers hadden bij hem in zijn radioprogramma ‘Van twaalf tot twee’ een speciaal nummer van de groep aangevraagd, waarna hij besloot deze niet te draaien en een ander nummer de ether instuurde. Let wel het gebeurde in 1974!
Als straf hebben ze Hans van Willigenburg voor het leven benoemd tot lid van de fanclub en ere- Moodmaker. Men ging er bij de fanclub van uit dat hij met opzet een andere plaat had gedraaid. Onmiddellijk na de uitzending klom een luisteraar en fanclublid uit Havelte, de heer F.H. Luuterop, in de pen en opperde gericht aan de presentator de zin: ‘Uit het oog’ (het noorden van ons land) en ‘Uit het hart’ (The Moodmakers). Volgens de fanclub diende het erelidmaatschap voor Van Willigenburg om hem te laten bekeren.
En tenslotte iets rond de in de zomer van 1972 opgenomen serie die in december 1972 en 1973 voor het eerst voor de televisie was te zien. Een serie gemaakt naar het door Anne de Vries in 1936 geschreven boek ‘Bartje’. Alle rollen in de serie werden gespeeld door personen die roots hadden in Drenthe. Bartje was dan ook een streekroman en delen van het gesproken woord in de serie was Drentse streektaal, waardoor ondertiteling van de serie noodzakelijk was.
Er was intens in de Nederlandse huishoudens naar de serie gekeken en men ging er in Drenthe vanuit dat de populariteit van de serie van invloed zou zijn op het toerisme. Half februari 1974 werd echter bekend gemaakt dat er geen ‘Bartje-effect’ was geweest inzake het toerisme in Drenthe en dat er geen massa’s mensen naar Drenthe waren gekomen om een vakantie door te brengen of een dagreisje te maken. Er was slechts een uitzondering voor die gebieden, waar de televisieopnamen hadden plaats gevonden en er een kleine groei was waargenomen.
In het jaarverslag over 1973 van de VVV van Ruinen was te lezen dat mogelijk velen destijds waren afgeschrikt door de te verwachten massale toeristenstroom en derhalve de anders zo rustige provincie hadden gemeden. Maar een goede zomer en een fraaie herfst hadden er toe geleid dat men van redelijke resultaten kon spreken. In voornoemde gemeente hadden in 1973 335.750 betaalde overnachtingen plaats gevonden.